198
galatasaray’ımın 3-0 kaybettiği maçtır. bu maçın bende anlamı büyüktür. ankara da yaşayan bir taraftar olarak çocukluk aşkım galatasaray’ın ilk defa maçını izlemeye gidecektim. 12 yaşındayım halamın oğlu götürecek beni maça o meşhur ankara 19 mayıs stadına. hala oğlu ankaragücü taraftarı ama öyle bildiğiniz ankaragücü taraftarları gibi değil,tezahüratını yapar adam akıllı oturur. bileti ankaragücü tarafından alacağını söyledi. ben de bunu öğrenince acaba galatasaray gol atınca ben nasıl susarım nasıl bağırmam diye düşünmeye başladım. formayı giyerek gidemedik tabi. plan şöyleydi: galatasaray gol atınca zıplamak, bağırmak yoktu tabi gel sen bunu o an yap bakalım. ulusta buluşup oradan stada geçecektik. ulus’a geçtim beklemeye başladım. beni aradı bilet bulamadım dedi. o anda yıkıldım, ilk defa izleyecektim takımımı telefonu kapatınca şunu söylemiştim neyi çok istersem o olmuyor. üzgün bir şekilde evin yolunu tuttum. akşam olduğunda maçı 3-0 kaybettik. rijkaard artık iyice sınırları zorluyor ve sona yaklaşıyordu. maçın bitiminde ise ankaragücü ve galatasaray taraftarı arasında olaylar çıkmıştı. güvenlik görevlileri müdahale etmişti. anlayacağınız benim için gerçekten çok kötü bir gündü hem takımım ankara’ya geliyor ben maça gidemiyorum hem de maç sonu yeniliyor. benim ilk galatasaray maçı izleme maceram böyle başladı işte ''gidemeyerek''.
