2244
biz ne zaman böyle olduk be sözlük. açın 3-2 kazandığımız real madrid maçının özetini bir izleyin. takımımız türkiye ligi standartlarına göre gayet diri. çok baskın oyunculara sahibiz. başta melo, her hava topunu neredeyse alabilecek bir isim, birebirde müthiş. üstüne üstlük hücümda inanılmaz etkili. drogba'mız var, sırtına adam alıp gidiyor. sneijder sola yaslanmadan ceza sahası çevresinde top tutabilerek oynayabiliyor. selçuk bile farklı be! bu kulüp neden o seviyelere çıkıyor da orda kalamıyor hatta dibi görüyor zaman zaman? orda kalmayı bırakın neden en azından bir standart yakalayamıyoruz? çok büyük yönetimsel sıkıntılarımız var be sözlük. hani dedim ya selçuk bile farklı diye, evet cevap çok basit aslında: yaşlandılar. biz ne yazık ki bir futbolcuyu tabiri caizse dibini sıyırmadan yollamıyoruz. neden bu takımın orta sahasında yıllardan beri selçuk var? aynı soru sneijder için de geçerli, keza sabri ve digerleri için de. bir de çok basit değil midir büyümek? kaybettiğin parçanı daha iyisiyle değiştirmek... koskoca galatasaray spor klubünün, türkiye'nin en büyük klubünün sağ kanat rotasyonu nasıl yasin ve sinan gümüş olabilir? aklım almıyor. kimsenin umrunda değil mi büyümek? en başta rotasyon için aldığımız adamları ilk on bire yazar olduk. bu kadar düşüncesizce nasıl yönetilebiliyor galatasaray spor klubü? canım çok sıkkın, kafam çok karışık. bu kadar zor olmamalı, bu kadar anlamsızca yönetilmemeli bu takım. bahsettiğim maçta dikkatimi çeken bir diğer husus defansta semih kaya'nın olması. nasıl oluyor da gencecik çocuk yıllar ile geri gidiyor? kim ilgileniyor gençlerimizle kulupte? bu çocuklara uzun vadede çalışma planı yapmak çok mu zor? yok muydu semih'e özel bir program yaptıracak antrenör mesela? yok muydu "bak semih burası galatasaray klubü, burada ya kendini geliştirirsin ya da gidersin. buranın doğal seleksiyonu bunu gerektirir. senin eksik olduğun yanlar bunlar bunlar. 3 yıl içerisindeki hedefin bu özelliklerini geliştirmek olmalı. bu da senin programın. sen çalışırsan galatasaray klubü arkanda olacaktır, gurur duyulan bir kariyere de sahip olacaksın." diyebilecek bir antrenör? semih sadece bir örnek. bazı şeylerin sistemli olması gerektiğini gösteren capcanlı bir örnek. ne yazık ki benim gördüğüm kadarıyla bu klubü yönetenlerin umrunda değil galatasarayın büyümesi. herkes günü kurtarmaya çalışıyor. olan milyonlarca taraftara oluyor. koskoca galatasaray camiasına oluyor. düşündükçe iç çekiyorum, üzülüyorum. bir sürü "neden?" geliyor aklıma...
