254
gerçeklerle yüzleştiğimiz maç. çekirge bu sefer sıçrayamadı. takım gün geçtikçe kötüye gidiyor, gün geçtikçe saha içi kondisyonu düşüyor. bu demektir ki bu takım iyi çalıştırılmıyor. bu demektir ki bu takım aslında hayalini kurduğumuz kadar iyi bir takım değil. bu kadar berbat bir trabzonspor'a karşı pozisyon bile bulamadık. maç boyunca 1 tane "ah be" diyeceğimiz pozisyon yok. bruma, eren ve podolski'nin şahsi yetenekleri dışında hiç bir şey yapamıyoruz. sezon başından beri böyle.
geçen sezon da jor hakkında benzer şeyler söylemiştim. belki değişir, benzer hataları yapmaz, takımla sezon başı kampı geçirirse iyi işler yapabilir diye ummuştum.
neredeyse 10 maç geçti. 2 tane milli maç arası geçti. bir sezon başı geçti. daha ne olması gerekiyor bilmiyorum ama ben sahada serseri mayın gibi ne yaptığını bilmeyen bir galatasaray dışında hiç bir şey görmüyorum.
ne yazık ki skorlara aldandık. geçen sezonki rezaletten sonra birazcık kıpırdanmayla "biz olduk" havasına girdik. ama kazın ayağının öyle olmadığı ortaya çıktı. çok kritik bir maçı, kendi evimizde, rezalet bir futbol oynayarak kaybettik. yine son dakikada eren'in şahsi becerisiyle gol bulup berabere de kalabilirdik. ama olmadı.
geçen sezon da jor hakkında benzer şeyler söylemiştim. belki değişir, benzer hataları yapmaz, takımla sezon başı kampı geçirirse iyi işler yapabilir diye ummuştum.
neredeyse 10 maç geçti. 2 tane milli maç arası geçti. bir sezon başı geçti. daha ne olması gerekiyor bilmiyorum ama ben sahada serseri mayın gibi ne yaptığını bilmeyen bir galatasaray dışında hiç bir şey görmüyorum.
ne yazık ki skorlara aldandık. geçen sezonki rezaletten sonra birazcık kıpırdanmayla "biz olduk" havasına girdik. ama kazın ayağının öyle olmadığı ortaya çıktı. çok kritik bir maçı, kendi evimizde, rezalet bir futbol oynayarak kaybettik. yine son dakikada eren'in şahsi becerisiyle gol bulup berabere de kalabilirdik. ama olmadı.
