• 4674
    kendimizi abartmayı seviyoruz. bu, kendimize verebileceğimiz en büyük zarar ve genelleme yapmayı sevmiyorum ama bu bizim genetik özelliğimiz. geriye dönüp baktığımda hep bu hatayı görüyorum tarihte. bir de amacımıza hizmet etmeyen ve etmeyecek olan, o amacı benimsemeyecek olanlara dair iyimser, ama aptalca iyimser güvenimizi.
    odaklanmamız gereken şey eksiklerimiz oysa ki. hiçbir insan ve hiçbir kitle, "ben bunda iyiyim" dediği şeye, kendinden iyisiyle karşılaşana kadar düşmez; uğraşmaz. hatta bazen zaman öyle geçer ki, kendinden iyisiyle de denk gelse uğraşmaz. o zaman da tutar olmadık şeylerde arar kabahati.
    en iyi olamayız demiyorum; bilakis olabiliriz!
    yeter ki her zaman, başkalarından önce biz, kendimize karşı en acımasız olalım. düşmanımızınkini ararmış gibi kendi hatalarımızı arayalım. o zaman ancak kendimizi de alt edersek yenilmez oluruz.
    yenilmez olursak, atalarımıza borcumuzu ödemiş oluruz.
    yoksa borçlu geldik; borçlu gideriz.
    hiç kimse bizi hatırlamaz. hiçbir kitap bizi yazmaz. mirastan yer, geberip gideriz.
App Store'dan indirin Google Play'den alın