2221
meslek lisesi okuyup gemi makinaları bölümünü bitirdim. bilenler vardır, çok güzel maaşlara, iyi bir statüde çalışabilirdim. fakat okul bittikten sonra gelen "ben akşam olunca ailem ile aynı masada yemek yemeliyim" dürtüsü yüzünden okumaya karar verdim. o yıllarda da üniversiteye giremiyorduk meslek liseliler olarak. önce iki yıllık okudum ardından dikey geçiş işe makine mühendisliğini bitirdim. iyi bir meslek edinmiştim ve akşam ailem ile aynı masaya oturacaktım. oturdum da. 1 yılı biraz aşkın geçen işsizlik süresi boyunca sadece akşam yemeğine değil kahvaltıya da oturdum ailemle. iyi yerlerde iyi stajlarım, iyi yerlerde tanıdıklarım, iyi yabancı dilim, iyi bilgi birikimim ve iyi el becerin olduğu halde sadece 2 görüşmeye çağırıldım. sorun tahmin edeceğiniz üzere askerlik. sonuç olarak beni işe almak isteyen ilk firmaya direk girdim. işe girdiğim gün hayallerime son verdiğim gündü. önce afyon'da jeotermal elektrik santrali şantiyesinde çalıştım, şimdi de kırıkkale de doğalgaz çevrim santrali şantiyesinde çalışıyorum. ailemle de telefondan görüşüyorum. gemide alcağım paranın da daha azına çalışıyorum.
hanımlar beyler, siz siz olun, iş bulmadan mezun olmayın. ben şimdi kartı basıp santrale giriyorum. aynı santralde çalışanlar varsa zirve falan birşey yapalım.
öptüm sizi.
hanımlar beyler, siz siz olun, iş bulmadan mezun olmayın. ben şimdi kartı basıp santrale giriyorum. aynı santralde çalışanlar varsa zirve falan birşey yapalım.
öptüm sizi.
