109
anısı bende de olan maç. 2005-2006 sezonu malum. 13-14 yaş aralığında çocuğum. 8. sınıf, o zamanki adıyla ygs sınavı var, yani liseye geçiş sınavı işte. dersaneye falan gidiyorum evet ama öncelik yine de galatasaray. hocada geliyor eve ekstradan ama ben onlarla da galatasaray muhabbeti yapmaya çalışıyorum. bi önceki hafta beşiktaş galatasaray maçı vardı malum. annem ilk yarıyı izledikten sonra bir şeye sinirlenerek küçük odaya gidip yatmıştı. bizde babamla salonda maçın devamını izledik ve sonuç malum. e hal böyle olunca totem yaratmak farz oldu. annemi maçlar başlamadan önce içeriye yolladık. bu arada dersler falan hakgetire tabi. lig sıkışmış, hakkımız yeniyor, kim çalışıcak ders falan. neyse galatasaray kayseri maçını açtık ve maçın ilk yarısı bitince bizde bir rahatlık var. 2. yarıda golde gelince açtık bu maçı babamla. lakin sinir stresten koltuk üstüne koltuk değiştiriyorum. babam sigara bittikçe yenisini yakıyor. keçeli reis golü attığında üst kata çıkıp inmiştim sevinçten goool diye. lakin o 16 dakika yok mu. birde uzatmanın başlarında digitürk gitti bizde. gelmiyor da meret yok. babamın eskiden kalan bir radyo-teyip gibi bir şeyi var. onu açtık. ama ne kadar zor maç takip etmek ordan. gol oldu dedik gitti maç. sonrasında ya radyo yada elektrikler gitti orayı hatırlayamıyorum çünkü radyodan da dinleyememiştik maçı. alttan sesler geliyor, birden bir ses yükseldi. dedik gol oldu heralde. telefonla babam birilerni aramaya başladı ve direk olduğunu öğrendik. o sırada görüntü geldi heralde ki bir kanal açtık ama maç yayını yok eminim bundan. ordan takip ediyoruz, stadyum programı olabilir. dakikalar geçmedi etmedi ama sonunda bitti işte bu lanet maç.
evrenin maçı izletmeme planı tuttu belki ama sonuç bizim istediğimiz gibi oldu o gün. tüm denizli takımına teşekkürler, keçeli abime ise şükranlar.
evrenin maçı izletmeme planı tuttu belki ama sonuç bizim istediğimiz gibi oldu o gün. tüm denizli takımına teşekkürler, keçeli abime ise şükranlar.
