381
pazar günü üzerinde başka armayı taşıyan formayı görünce neler hissedeceğim iki gün öncesinden içime dert oldu. bildiğimiz ümit, hani yıllardır bizimle olan. bazen hırsından duvarları yumruklamış, bazen bağırmış çağırmış, bazen duygusallıktan gözleri dolmuş ama bunları yaparken üzerinde o hep alışık olduğumuz formayı taşımış. gelmiş bayan basketbol takımının final maçında bağırmış boynunda parçalı atkısıyla. rakip filelere goller göndermiş, ama bu defa bize gol atmaya çalışacak. ne yalan söyleyeyim eğer bir gol yiyeceksek pazar günü, o atsın istiyorum bu golü.
onun rakip takımda olması sevgilinin başkası ile olması gibi bir şey benim için, aslında o kadar yıl kimi görsem bizim forma ile bu değişmez. hani duymuşsun, sevgilin ellere yar olmuş, kulağına gider, üzerinde durmamaya çalışırsın, kaparsın konuyu, ağzından duysan bile inanasın gelmez, ta ki görene dek. öyle bir şey olacak ümit'i eskişehir forması ile görmek benim için. işte öyle bir şey...
not: melankolik bir gün sanırım, fazla duygusal kaçtı.
onun rakip takımda olması sevgilinin başkası ile olması gibi bir şey benim için, aslında o kadar yıl kimi görsem bizim forma ile bu değişmez. hani duymuşsun, sevgilin ellere yar olmuş, kulağına gider, üzerinde durmamaya çalışırsın, kaparsın konuyu, ağzından duysan bile inanasın gelmez, ta ki görene dek. öyle bir şey olacak ümit'i eskişehir forması ile görmek benim için. işte öyle bir şey...
not: melankolik bir gün sanırım, fazla duygusal kaçtı.
