• 14421
    beni mahvetti beni bitirdi bu takım. bi süredir depresyondayım. bu benim için normal bi şey, 16-17 yıldır düzenli depresyona girerim, aksatmam. ama her depresyonda geleceğe ilişkin en umut dolu şeyim galatasaray olur hep. hafta sonu galatasarayın maçının olması yaşamam için en önemli nedendir. hayata beni bu denli bağladığı için de bir futbol takımından çok daha fazlasıdır.

    şimdi çıkamıyorum depresyondan. galatasarayın maçı hangi günmüş onu bile bilmiyorum. çünkü takımda hiç bir umut ışığı görmüyorum. ben ki culiolar, stancular geldiğinde bile aceba düzelir miyiz demiştim. lig 8. olduğumuz sezonda bile bütün maçları izlemiştim. şimdi her şey kapkaranlık. hani diyolar ya galatasarayın olduğu her yerde umut vardır diye. galatasaray diye bişey kalmadı ki umut olsun.

    şampiyonluklardan falan bahsetmiyorum, yoksa son 4 senenin 3'ünde şampiyon olmuşuz, 2 tane türkiye kupası almışız. bunlar bizi 3-4 sene idare eder. şampiyonluğa oynamasak da olur. ama insan bi umut bi heyecan bekliyor. mesela sinan gümüş gibi. ilk 11 de gördüğümde sırf onun için izliyorum maçı. çok süper oynadığından değil ama en azından potansiyeli var, bir umut taşıyorsun.

    o yüzden takımın neredeyse yarısı satılıp, yeni genç adamlar alınmalı. takımın yaş ortalaması çok yüksek. eh 2 yılda avrupadan men cezası alacağımızı düşünürsek; 28-29 yaş üstü herkesin satılması lazım. umut, hamit, sabri zaten sene sonu kontratı bitiyor. muslera, chedjou, sneijder, podolski, telles, donk, selcuk, olcan, semih, yasini satarım. gelen paralarla da 13-14 tane genç futbolcu alırım.
App Store'dan indirin Google Play'den alın