10725
kalitesiz kişilik, zayıf karakter. bunu hem umut hem de burak için söylüyorum. ayrıca geçen sene taraftar birleşti şampiyon oldunuz, ondan önceki senelerde de hep bir itici güce ihtiyaç duydunuz.
bak burak kardeşim, senede 15 trilyon para kaldırıyorsun kulüpten. bu paraları ödemek için kulüp taraftarını müşteri yaptı artık. ben maç izlemek için 100 lira veriyorsam sen de beni doyurmak zorundasın futbol zevki olarak.
ilk 3 yılında 20den fazla gol atıyordun ve o zaman da aynı golleri kaçırıp, aynı ofsaytlara düşüyordun ama tribünde kimse seni ıslıklamıyordu. çünkü sen para karşılığı müşteriye hizmet veriyorsun. müşteri doyunca masaya ne gelmediğini düşünmez, oh be ne iyi doyduk verdiğim paraya değdi der. işte biz buna endüstriyel futbol diyoruz. müşterinin parasının karşılığını veremiyorsan ıslık da yersin küfür de. ne yiyeceğin o ülkenin yaşam kültürüyle alakalıdır.
şimdi bunu iyi düşün:
bir restoranta gittin, verdin siparişini. sağlam da bir yerde yiyorsun yani vereceğin para da uçuk. garson açtı servisi ve getirdi yemeğini. ama berbat!! yenilecek gibi değil yani..
peki bu durumda sen ne yaparsın burak kardeşim??? aşçının duyguları incinmesin diye yemeğini yiyip bitirdikten! sonra yanına gidip "bu ne kardeşim?" mi dersin ? yoksa anında garsonu çağırıp bana şefi çağırın mı dersin ?
şu aşamada seninle taraftarın ilişkisinin bu bahsettiğim örnekten bir farkı yok işte.. aynı durum tüm futbolcular için geçerli hatta.. sen şefsin biz de müşteri o stadyumda ve o yemeği düzgün pişirmek zorundasın, hayıflanmak veya artistlik yapma hakkın yok...
yarın bir bakarsın genel müdür çağırır, işten çıkarılırsın ona göre. patron adam 1 şef için 100 müşteriden vazgeçmez.
bak burak kardeşim, senede 15 trilyon para kaldırıyorsun kulüpten. bu paraları ödemek için kulüp taraftarını müşteri yaptı artık. ben maç izlemek için 100 lira veriyorsam sen de beni doyurmak zorundasın futbol zevki olarak.
ilk 3 yılında 20den fazla gol atıyordun ve o zaman da aynı golleri kaçırıp, aynı ofsaytlara düşüyordun ama tribünde kimse seni ıslıklamıyordu. çünkü sen para karşılığı müşteriye hizmet veriyorsun. müşteri doyunca masaya ne gelmediğini düşünmez, oh be ne iyi doyduk verdiğim paraya değdi der. işte biz buna endüstriyel futbol diyoruz. müşterinin parasının karşılığını veremiyorsan ıslık da yersin küfür de. ne yiyeceğin o ülkenin yaşam kültürüyle alakalıdır.
şimdi bunu iyi düşün:
bir restoranta gittin, verdin siparişini. sağlam da bir yerde yiyorsun yani vereceğin para da uçuk. garson açtı servisi ve getirdi yemeğini. ama berbat!! yenilecek gibi değil yani..
peki bu durumda sen ne yaparsın burak kardeşim??? aşçının duyguları incinmesin diye yemeğini yiyip bitirdikten! sonra yanına gidip "bu ne kardeşim?" mi dersin ? yoksa anında garsonu çağırıp bana şefi çağırın mı dersin ?
şu aşamada seninle taraftarın ilişkisinin bu bahsettiğim örnekten bir farkı yok işte.. aynı durum tüm futbolcular için geçerli hatta.. sen şefsin biz de müşteri o stadyumda ve o yemeği düzgün pişirmek zorundasın, hayıflanmak veya artistlik yapma hakkın yok...
yarın bir bakarsın genel müdür çağırır, işten çıkarılırsın ona göre. patron adam 1 şef için 100 müşteriden vazgeçmez.
