202
küçükken annem beni maç izlemeye yollamazdı kahveye. hiç izlemişliğim yoktur. lisede yurtta kalmaya başladım. orada da maç izleyemezdim. salmazlardı. ancak maç özetlerini izleyebiliyordum. her gün gazete alır tek tek kelime kelime okurdum spor haberlerini. o kadar büyük bir tutku ki benim için futbol. yazları köye gider deliler gibi hergün futbol oynardım. lisede de her boş ders ölesiye oynardık.
ve üniversiteyi kazandım yaş oldu 18. ilk senem aha tam da bu futbol sezonuna denk geldi. özgürdüm artık. inanın barcelona' nın , real madrid' in dortmund' un, bayern' in, fırsat buldukça da premier lig maçlarının tamamını izledim. tabi ki cimbom' un her maçının her dakikasını da.
o kadar iyi oynuyorduk ki. kalbim çarpıyordu. 10 dakikada bir kelime-i şahadet getiriyordum inanın. ölücem zannediyordum heyecandan. böyle bir futbol yok. böyle bir heyecan yok. derbileri bam bam oynayan, diğer maçları da deyim yerindeyse sikerten bir galatasaray vardı. süper final maçını izlemeye gitmedim. hani şu kadıköyde olan. kesinlikle kalbimin dayanmayacağını biliyordum. dedimki mümkün değil. gidemem ölürüm. gitmedim. kahve 2 dakika uzaklıkta. gitmedim. tek izlemediğim maç olacaktı neredeyse.
radyodan fenerli arkadaşın dinlediğini duydum. dakika 80 ujfa atıldı dedi. dayanamadım koştum kahveye. lan ne olursa olsun lan dedim. gittim. o harika futbolun üstüne efsane bir final ve kupa bizim. herkes ağlıyordu. melo, engin ve biz.
hala maç izliyorsam acaba o sezonki maçlardan bir esinti bulabilirmiyim diye izliyorum. ama maalesef. bu kardeşiniz son 3 ayda 5-6 cimbom maçını izledi. ha diğer ligleri hala deli gibi izliyorum. çaresiz derdimiz sebebi belli. hamza ve kurduğu o efsane işe yaramaz yeteneksiz ordusu kadro.
bugün astana maçını izleyeceğim . zaten sadece şampiyonlar ligi maçlarını izliyorum. birgün inşallah yine o güzel kadro gibi bir kadro kurup yine bam bam futbol oynayacağız.
biz hiçbir zaman drogba istemedik. sneijder istemedik. necati-engin-elmander' e falan da razıyız her zaman. yeter ki sahada dik duran ,yüreğiyle bam bam top oynayan, rakibin anasını belleyen bir takım olsun. top galatasaray' a yakışır şekilde karşı sahada oynansın. biz o stresi özledik. hep bekleyeceğiz.
ve üniversiteyi kazandım yaş oldu 18. ilk senem aha tam da bu futbol sezonuna denk geldi. özgürdüm artık. inanın barcelona' nın , real madrid' in dortmund' un, bayern' in, fırsat buldukça da premier lig maçlarının tamamını izledim. tabi ki cimbom' un her maçının her dakikasını da.
o kadar iyi oynuyorduk ki. kalbim çarpıyordu. 10 dakikada bir kelime-i şahadet getiriyordum inanın. ölücem zannediyordum heyecandan. böyle bir futbol yok. böyle bir heyecan yok. derbileri bam bam oynayan, diğer maçları da deyim yerindeyse sikerten bir galatasaray vardı. süper final maçını izlemeye gitmedim. hani şu kadıköyde olan. kesinlikle kalbimin dayanmayacağını biliyordum. dedimki mümkün değil. gidemem ölürüm. gitmedim. kahve 2 dakika uzaklıkta. gitmedim. tek izlemediğim maç olacaktı neredeyse.
radyodan fenerli arkadaşın dinlediğini duydum. dakika 80 ujfa atıldı dedi. dayanamadım koştum kahveye. lan ne olursa olsun lan dedim. gittim. o harika futbolun üstüne efsane bir final ve kupa bizim. herkes ağlıyordu. melo, engin ve biz.
hala maç izliyorsam acaba o sezonki maçlardan bir esinti bulabilirmiyim diye izliyorum. ama maalesef. bu kardeşiniz son 3 ayda 5-6 cimbom maçını izledi. ha diğer ligleri hala deli gibi izliyorum. çaresiz derdimiz sebebi belli. hamza ve kurduğu o efsane işe yaramaz yeteneksiz ordusu kadro.
bugün astana maçını izleyeceğim . zaten sadece şampiyonlar ligi maçlarını izliyorum. birgün inşallah yine o güzel kadro gibi bir kadro kurup yine bam bam futbol oynayacağız.
biz hiçbir zaman drogba istemedik. sneijder istemedik. necati-engin-elmander' e falan da razıyız her zaman. yeter ki sahada dik duran ,yüreğiyle bam bam top oynayan, rakibin anasını belleyen bir takım olsun. top galatasaray' a yakışır şekilde karşı sahada oynansın. biz o stresi özledik. hep bekleyeceğiz.
