249
staddaydım. öncelikle bu maçta takımın oyunundan biraz bahsedeyim. bir bok oynamadık 65 dakika. böyle kötü bir oyun oynadığımız bir maç hatırlamıyorum. bunun en büyük sebebi önde baskı yapamamamız ve bilal ve selçuk'lu orta saha. hamza hoca bu ikiliyi bir daha aynı anda sahaya sürerse kendi ipini çekmiş olur. takımın geri dörtlüsü ve muslera sağlam durmasaydı maç ilk yarıdan kopardı aleyhimize. komik olacak ama maçı kazandıran hamle umut'un oyuna girmesi ve podolski'nin kanada geçmesi bence. podolski'nin hiçbirşey oynamasa da 90 dakika sahada kalması gerektiğini bu maçla birlikte anlamış olduk.
birazda tribünden bahsedeyim. 3 arkadaş beraber maça gittik. 35 dakika ultraslan'ın olduğu tribünde geri kalanı çekirdekçi grupla izledik. ben bağırmaya alışkındım abdi ipekçi'den dolayı da arkadaşlar dayanamadı ve karşı tarafa geçtik. galatasaray tribünü 2'ye ayrılmıştı. bir tarafta bağıran kesim, bunların geneli ultraslan grubu. diğer taraf aileler ve bağırmak istemeyenler. şimdi burada ultraslan'nın hakkını teslim etmek istiyorum. adamlar 1 saniye susmadı yemin ederim. ne içiyorlar bilmiyorum ama bir ara ben maçı bırakıp hayranlıkla onları izledim. 90 dakika susmadılar. maç bitti futbolcular içeri girdi hala bağırıyorlardı.
kötü oynarken kazanınca buruk bir sevinç oluyor ama başakşehirli bir oyuncunun olduğu takımı yenmek ayrı bir haz.
edit: bu arada rakip takımda belözoğlu olmasına rağmen tek bir küfürlü tezahürat olmadı.
birazda tribünden bahsedeyim. 3 arkadaş beraber maça gittik. 35 dakika ultraslan'ın olduğu tribünde geri kalanı çekirdekçi grupla izledik. ben bağırmaya alışkındım abdi ipekçi'den dolayı da arkadaşlar dayanamadı ve karşı tarafa geçtik. galatasaray tribünü 2'ye ayrılmıştı. bir tarafta bağıran kesim, bunların geneli ultraslan grubu. diğer taraf aileler ve bağırmak istemeyenler. şimdi burada ultraslan'nın hakkını teslim etmek istiyorum. adamlar 1 saniye susmadı yemin ederim. ne içiyorlar bilmiyorum ama bir ara ben maçı bırakıp hayranlıkla onları izledim. 90 dakika susmadılar. maç bitti futbolcular içeri girdi hala bağırıyorlardı.
kötü oynarken kazanınca buruk bir sevinç oluyor ama başakşehirli bir oyuncunun olduğu takımı yenmek ayrı bir haz.
edit: bu arada rakip takımda belözoğlu olmasına rağmen tek bir küfürlü tezahürat olmadı.