138
ben bırakın takımın kaybettiği puanlara üzülmeyi, attığı gollere bile sevinemiyorum. 2 sene önce olsa odamda tek parça kalan eşya olmazdı, tüm evi inletip ortalığı dağıtır yıkar dökerdim. o derece çılgın sevinirdim yani gol attığımızda. şimdi gol atınca sadece ekrana bakıyorum. sadece bakıyorum. içimden bağırmak falan gelmiyor. çünkü takımın oynadığı futbol zerre zevk vermiyor. ve biliyorum ki bu golü atsak bile maçın geri kalan rezalet geçecek, belki de gol yiyip puan kaybedeceğiz. öyle de oluyor zaten. sıfır tepkiyle izliyorum artık her maçımızı. bu hallere düşürenler utansın bizi. bizim günahımız yok.