137
robinson ıssız bir adaya düşer... başlar düşünmeye "kimse yok ben ne yapacağım buarada, ne gelen var ne giden" birden ilahi bir ses essahtan galatasaraylı olan robinson abimize derki; bak robin sana bir öneri al sana kağıt kalem, yaz şu iki takım arasındaki farkları hem eğlen hem vakit geçir" robinson gülümser; "ben mi? tamm kağıt, kalemi görelim." gelen bir sandık dolusu kağıt ve kalemi görünce şaşıran robinson ne oluyoruz demeye başlar ki o sırada gaipten gelen ses "anlayacaksın robiiiiin" die uzaklaşır. robinson yazmaya başlar. bir, iki, üç, dört.... aradan yıllar geçer, yaklaşan bir gemi görür robinson kıpırdamaz yerinden. gemiden birisi onu farketmiş karaya doğru gelmişler robinsonun saç-sakal karışmış halde yazı yazarken bulmuş ve sormuşlar ;"ne zmandır burdasın, ne yaparsın?" robinson cevap verir "sene bilmem kaç bir ses yaz dedi başladım yazmaya, sene kaç oldu hala yazıyorum. bitmeden gitmicem. sizden önce adaya bir kaç gemi geldi, son haberleride onlardan aldım. yazacak daha çok konum oldu."
-"peki biz ne yapabiliriz robinson ?"
-"fenere söyleyin adam olsun lan yeter lan"
-"peki abi, görüşemeyeceğiz bir daha demekki allaha emanet ol"**
-"peki biz ne yapabiliriz robinson ?"
-"fenere söyleyin adam olsun lan yeter lan"
-"peki abi, görüşemeyeceğiz bir daha demekki allaha emanet ol"**
