• 22
    vefat eden dostlara, arkadaşlara allah'tan rahmet diliyorum. türkiye tarihinin gelmiş geçmiş en kara günlerinden biridir.

    gölcük doğumluyum. kavaklı mahallesinde oturuyorduk. * 6 yaşındaydım daha. deprem nedir bilmeyen ben, yan apartmanın göçmesi ile gürültüden gözlerini açmış, babamın apar topar kucaklamasıyla uyanmıştım. elinden tutup merdivenlerden iniyorum, merdivenler çatlıyor. sokaklarda ne yapacağını bilemeyen, can derdine, çocuğunun derdine düşmüş insanlar... allah'ım çok acı.

    aradan 16 yıl geçmiş. masada yanındaki insanların ayaklarını sallamalarını bile istemeyen o günü yaşamış, travmasından hala kurtulamamış insanlar var. benim annem hala ufak bir sarsıntıda gözleri dolup '' oğlum aşağıya inelim nolur nolmaz. '' der.

    deprem kaderdir. o gün ölüm gününse yapacak bir şeyin yoktur. ancak sen ya da yaşadığın ülke bunun önlemini almıyorsa, o iş kaderden çıkar. binlerce insan öldü, 16. 17 ağustos'u andık. yazık günah. hala önlem alınmıyor. alınan vergilerle yollar yapılıyor.

    insan canı bu kadar mı önemsiz be arkadaş ?

    edit:imla.
App Store'dan indirin Google Play'den alın