• 2
    dostlar korkuyorum. size itiraf edeyim ben bu son günlerdeki olayları okudukça hayatıma olabildiğince devam etmeye çalıştım. bu konuları olabildiğince açmamaya çalıştım ki mutlu olmaya çalışayım. ama korkuyorum hem de kemiklerime kadar. 20 yaşında bir bebeyim dostlar ben savaş bilmem, ben patlama bilmem istanbul bebesiyim ben dostlar. niye bu kadar boktan bir işleyişi var dünyanın. aileme, sevdiklerime, bana bir şey olacak ve daha da kötüsü yanlış zamanda yanlış yerde olup bok yoluna gitmekten, gitmelerinden korkuyorum dostlar. daha önce böyle şeyler görmedik mi? taksim de bomba patladı yahu. ama galiba ilk defa bu kadar saf bir şekilde algılıyabiliyorum oysa ben dünyayı dumanlanmış ve çift göründüğü şekliyle sevişerek yaşamak istiyorum dostlar. babamla, annemle, abimle, sevgilimle, kuzenlerimle, dostlarımla sevişerek yaşamak istiyorum... ama bir bakıyorum internet gazetesine "kocaelinde canlı bomba ihbarı". bir saniye sonra bir dostumu kollamakla buluyorum kendimi. van'da civanım nasıl meraktan helak oldum. pis hissettiriyor bu durum. ama neyse ben gırgıra devam etmeliyim. başka konu açmalıyım, gülmeliyim... yoksa yaşanmaz dimi dostlar.

    akşam akşam bir iki video izliyorum, chp'li olduğunu tahmin ettiğim bir hanımefendi hdp'li bir gençle bağıra çağıra kavga ediyor, başka bir videoda ışıd'i bombalama görüntüleri, pkk'nın polis kaçırdığı haberi, bir yerde eli pompalı tüfekli, silahlı, palalı adamlar ışidi protesto edenlere türk bayrağı ile saldırıyor, "kadıköy'de canlı bomba ihbarı!!!" kadıköy yahu kadıköy... evim benim dostlar.

    daha önce çok oldu bunlar, son 20 senede de gördüm ben de. izledim, öğrendim, korktum ve hatta bedenim bağışıklık kazanmaya başladı. ama bu kadar üst üste bünye çöküşte dostlar. iliklerime kadar korkuyorum...
App Store'dan indirin Google Play'den alın