umut bulut

halı saha jargonunda top oynayamayan adamlar için bir deyiş vardır, "topu görse bomba zanneder, piminin yerini sorar" diye. umut bulut'un topla ilişkisi abartısız bu kadardır. umut'un futbolcu olup galatasaray'ın 9 numarasını giymesi, hele hele burak'ın sakat olduğu zamanlarda ilk 11 çıkması, hele hele bazen sağ kanat olarak takımda yer alması; maradona'ya, pele'ye, zidane'a, cantona'ya, best'e, efsane ronaldo'ya, messi'ye ve elbette metin oktay ve hagi'ye ve tam anlamıyla futbol'a ihanettir. abartılı bulabilirsiniz, hassiktir lan o kadar da değil diyebilirsiniz, inkar edebilirsiniz ama maalesef böyledir. umut bulut; 2 metre yanındaki adama pas veremeyen, şampiyonluk maçında durum sıfır sıfırken altıpastan boş kaleye topu ıskalayıp bacaklarının arasından geçmesini şaşkınlıkla izleyen, 3-4 metre kadar düz çizgi halinde top sürme yeteneğinden yoksun, sağ ayağını ortalama bir halı saha topçusu kadar kullanabilen, tek mevzusu antrenman sonrası salonda hayvan gibi kardiyo yapıp sürekli yüksek kondisyonlu olmak olan, sabri sarıoğlu'nun forvetteki eşdeğeridir.

fenerbahçe'nin yedek bekleme ihtimali olan forvetleri fernandao ve sow'ken bizim yedeğimizin umut olması maalesef can sıkıcı, iç karartıcı, bunalıma sokucu, gerginlik yaratıcı, tedirgin edici bir durumdur. kendisi var olmayan yetenekleri sayesinde dosta endişe düşmana güven salmaktadır.

tabi adı umut değil de umutinho olsa şu an chelsea'den galatasaray'a transfer edebilmek için götümüzü yırtıyorduk o ayrı..