87
sene 1915,hasta adam artık komada...
yıllarca dünyada hüküm sürmüş,zalimin karşısına dağ gibi dikilip geçit vermemiş,mazlumu hep koruyup kollamış bu adam;artık hasta ve bitkin düşmüştü.düşmanları tarafından acınacak bir hale düşmüş,zaten bir elin parmaklarını geçmeyen dostlarının ise boynu bükük kalmıştı.
evet hasta adam:600 yıl dünyada hüküm sürmüş,islam sancağını taşımış cihan devleti osmanlı imparatorluğuna takılan isimdi!yıllarca tüm avrupa'ya meydan okuyup hoşgörüsüyle tüm dünyaya örnek teşkil eden osmanlı devleti artık hasta ve komada bir devletti.bu ismi yıllarca osmanlı karşısında bir hiç hükmünde olan birkaç avrupa devleti koymuştu o koca çınara..
kurt kocayınca çakala maskara olurmuş ya,o misal işte.bir masanın etrafına toplanmış bir avuç çakal,paylaşıyordu cihan devletini.
cihan devleti namı da kalmamıştı artık,ortadoğu ve balkanlarda elden çıkan topraklar çok kan kaybettirmişti osmanlı'ya. fransız'ı,ingiliz'i,rus'u bir olmuş;yıllarca topraklarımızda sefa sürmüş millet-i sadıka ermenileri'de almışlar yanlarına nasıl pay edeceklerinin planını yapıyorlardı osmanlıyı.hedefleri istanbul'du,konstantiniyepolis idi. osmanlı'nın başkentini ele geçirerek çınarı devirmek istiyorlardı.ve tamda bu safhada ortaya çıktı herşey;
çanakkale geçilecekti!
yıllardır savaşmaktan biitap düşmüş osmanlı bu savaşa girmeyi elbette istemiyordu.fakat yeni dünya düzeninin şekilleneceği bu savaşta bir saf tutmak mecburiyetinde kalmıştı.ingilizler kabul eder mi hiç? almanya'nın yanında soluğu almıştık. denize düşen yılana sarılmıştı işte.artık kılıçlar çekilmiş bekliyorduk.ve dünyanın en kanlı savaşlarından biri olan çanakkale savaşı artık başlamıştı.tüm dünya sanki bir olmuş bu koca çınarı devirmeye and içmiş,acımasızca saldırıyorlardı.
o kadar emindi ki ingilizler,kolaylıkla çanakkale'yi geçip,istanbul'a ulaşacaklarını umuyorlardı.haksızda sayılmazlardı,devasa savaş gemileri ile,denizaltlarıyla,zırhılarla ve binlerce askerle gelmişlerdi.aksini düşünmek bile istemiyorlardı.saldırdılar saldırdılar..mehmet akif'in de dediği gibi kocaman donanmayla sarılmışlardı ufacık karaya.pisliklerini kusuyorlardı,kusuyorlardı.. ama hesaba katmadıkları birşey vardı,rabbim her zaman iyilikten yanadır!
bir kahramanlık öyküsü başlıyordu işte.osmanlı,yıkılmadım dimdik ayaktayım diyordu.ya allah! diyip topluyordui topluyordu koca seyit'im gücünü.250 kiloluk o top güllesi ona bir pamuk kadar hafif geliyordu.ve yerleştiriyordu topun ağzına o gülleyi. haydi bismillah! deyip ateşliyordu topu.ve olmuştu. ocean zırhlısnı yerle bir etmişti koca seyit'im.biz bitti demeden bitmez diyordu,hasta adam ayağa kalkacak diyordu!şehadetler yükseliyodu göklere.artık ibre dönmüştü,
"çanakkale geçilmez!"
karaya çıktı bu sefer çakal sürüsü.ama orada karşısında kınalı hasan olduğunu bilmiyorlardı. hak yoluna,peygamber yoluna,vatan uğruna zaten kurban olmuş kınalı hasan'ımı bilmiyorlardı!ahmed'imi,mehmed'imi bilmiyorlardı.göğüslerinde ki imanı,yüzlerinde ki nuru bilmiyorlardı!salatü selamlar yükseliyordu göklere.bilmiyorlardı alemlerin sultanının orada olduğunu,bilmiyorlardı muhammed mustafa'nın orda olduğunu!bilmiyorlardı bu milletin göğüsünde ki imanı,bilmiyorlardı vatan sevgisini!orada savaşların bedir'de savaşmış gibi olduklarını bilmiyorlardı.gafil ne bilir! mehmed'imin ise tek bir arzu gönlünde,
"allah yoluna cenk edelim şan salalım şan,
kuran'da zafer vaad ediyor hazreti yezdan!
gönlü vatan aşkıyla,allah aşkıyla yanıp tutuşan binlerce mehmed,atasının namını yere indirmiyor ve gafillere öyle bir ders veriyordu ki,yıllarca konuşulacak bir destanın altına imza atıyordu kanıyla!
toprakları vatan yapan,üstünde ki kandır.al bayrağıma rengini veren kan ile kazındı bu vatanın aşkıda benim gönlüme! bu yüzdendir ki herşeyden önce vatan gelir benim için.namusumdur,şerefimdir.nasıl o zaman namusuna el uzatan çakalların elini kırdıysa mehmed'im,bende bugün vatanıma el uzatanın elini kırar,dil uzatının dilin kopararım.her halükarda;savaşta barışta vatanımı koruyup kollayacağıma,namusum,şerefim ve haysiyetim üzerine and içerim!gözün arkada kalmasın mehmed'im. çanakkale geçilmedi,geçilmeyecek!
yıllarca dünyada hüküm sürmüş,zalimin karşısına dağ gibi dikilip geçit vermemiş,mazlumu hep koruyup kollamış bu adam;artık hasta ve bitkin düşmüştü.düşmanları tarafından acınacak bir hale düşmüş,zaten bir elin parmaklarını geçmeyen dostlarının ise boynu bükük kalmıştı.
evet hasta adam:600 yıl dünyada hüküm sürmüş,islam sancağını taşımış cihan devleti osmanlı imparatorluğuna takılan isimdi!yıllarca tüm avrupa'ya meydan okuyup hoşgörüsüyle tüm dünyaya örnek teşkil eden osmanlı devleti artık hasta ve komada bir devletti.bu ismi yıllarca osmanlı karşısında bir hiç hükmünde olan birkaç avrupa devleti koymuştu o koca çınara..
kurt kocayınca çakala maskara olurmuş ya,o misal işte.bir masanın etrafına toplanmış bir avuç çakal,paylaşıyordu cihan devletini.
cihan devleti namı da kalmamıştı artık,ortadoğu ve balkanlarda elden çıkan topraklar çok kan kaybettirmişti osmanlı'ya. fransız'ı,ingiliz'i,rus'u bir olmuş;yıllarca topraklarımızda sefa sürmüş millet-i sadıka ermenileri'de almışlar yanlarına nasıl pay edeceklerinin planını yapıyorlardı osmanlıyı.hedefleri istanbul'du,konstantiniyepolis idi. osmanlı'nın başkentini ele geçirerek çınarı devirmek istiyorlardı.ve tamda bu safhada ortaya çıktı herşey;
çanakkale geçilecekti!
yıllardır savaşmaktan biitap düşmüş osmanlı bu savaşa girmeyi elbette istemiyordu.fakat yeni dünya düzeninin şekilleneceği bu savaşta bir saf tutmak mecburiyetinde kalmıştı.ingilizler kabul eder mi hiç? almanya'nın yanında soluğu almıştık. denize düşen yılana sarılmıştı işte.artık kılıçlar çekilmiş bekliyorduk.ve dünyanın en kanlı savaşlarından biri olan çanakkale savaşı artık başlamıştı.tüm dünya sanki bir olmuş bu koca çınarı devirmeye and içmiş,acımasızca saldırıyorlardı.
o kadar emindi ki ingilizler,kolaylıkla çanakkale'yi geçip,istanbul'a ulaşacaklarını umuyorlardı.haksızda sayılmazlardı,devasa savaş gemileri ile,denizaltlarıyla,zırhılarla ve binlerce askerle gelmişlerdi.aksini düşünmek bile istemiyorlardı.saldırdılar saldırdılar..mehmet akif'in de dediği gibi kocaman donanmayla sarılmışlardı ufacık karaya.pisliklerini kusuyorlardı,kusuyorlardı.. ama hesaba katmadıkları birşey vardı,rabbim her zaman iyilikten yanadır!
bir kahramanlık öyküsü başlıyordu işte.osmanlı,yıkılmadım dimdik ayaktayım diyordu.ya allah! diyip topluyordui topluyordu koca seyit'im gücünü.250 kiloluk o top güllesi ona bir pamuk kadar hafif geliyordu.ve yerleştiriyordu topun ağzına o gülleyi. haydi bismillah! deyip ateşliyordu topu.ve olmuştu. ocean zırhlısnı yerle bir etmişti koca seyit'im.biz bitti demeden bitmez diyordu,hasta adam ayağa kalkacak diyordu!şehadetler yükseliyodu göklere.artık ibre dönmüştü,
"çanakkale geçilmez!"
karaya çıktı bu sefer çakal sürüsü.ama orada karşısında kınalı hasan olduğunu bilmiyorlardı. hak yoluna,peygamber yoluna,vatan uğruna zaten kurban olmuş kınalı hasan'ımı bilmiyorlardı!ahmed'imi,mehmed'imi bilmiyorlardı.göğüslerinde ki imanı,yüzlerinde ki nuru bilmiyorlardı!salatü selamlar yükseliyordu göklere.bilmiyorlardı alemlerin sultanının orada olduğunu,bilmiyorlardı muhammed mustafa'nın orda olduğunu!bilmiyorlardı bu milletin göğüsünde ki imanı,bilmiyorlardı vatan sevgisini!orada savaşların bedir'de savaşmış gibi olduklarını bilmiyorlardı.gafil ne bilir! mehmed'imin ise tek bir arzu gönlünde,
"allah yoluna cenk edelim şan salalım şan,
kuran'da zafer vaad ediyor hazreti yezdan!
gönlü vatan aşkıyla,allah aşkıyla yanıp tutuşan binlerce mehmed,atasının namını yere indirmiyor ve gafillere öyle bir ders veriyordu ki,yıllarca konuşulacak bir destanın altına imza atıyordu kanıyla!
toprakları vatan yapan,üstünde ki kandır.al bayrağıma rengini veren kan ile kazındı bu vatanın aşkıda benim gönlüme! bu yüzdendir ki herşeyden önce vatan gelir benim için.namusumdur,şerefimdir.nasıl o zaman namusuna el uzatan çakalların elini kırdıysa mehmed'im,bende bugün vatanıma el uzatanın elini kırar,dil uzatının dilin kopararım.her halükarda;savaşta barışta vatanımı koruyup kollayacağıma,namusum,şerefim ve haysiyetim üzerine and içerim!gözün arkada kalmasın mehmed'im. çanakkale geçilmedi,geçilmeyecek!
