• 232
    öğlen bir amcayla karşılaştım dükkanda, dükkan sahibini beklerken. adam baya geç geldi tabi. amca ile havadan sudan muhabbet ederken amca başladı anlatmaya "ben bahriyeliyim. ordan emekliyim, 1974'te tayinim çıktı ingiltereye mecbur gittim, bir yıl kaldım ama ardımda sevdiğimi bıraktım. döndüm, evlenemedik onun ailesi istemedi beni, ailenin tek kızıymış işimden dolayı bana vermezlermiş...
    emekli olurken evraklar için şubeye gittiğimde kader işte meğer orda işe girmiş zamanında memur kadrosu açılınca başvurmuş, işe başlamış. emeklilik evraklarını o düzenledi, o yaptı asla unutamam bunu. sonradan öğrendim hiç evlenmemiş" dedi, bende bir an boşluğuma geldi heralde gönlünüz birmiş amca dedim. "ya öyledir, uzun süre yurt dışına gidip geldikten sonra burda evlendim ama o hala aklımda, hiçte aklımdan çıkacağa benzemiyor" dedi.

    zaten amcanın anlattıklarını hatırlayıp sıkılıyordum bir de akşamki* maç üstüne mum dikti.
App Store'dan indirin Google Play'den alın