84
maçın başında 2 gol birden bulmamızla beraber ilk yarının ortalarında nevizade gecelerinin söylenilmesi çok hoştu.*
ayrıca yeni açık üstün numaralıya yakın kısımlarında da eski açığa bilet bulamayanların olduğunu düşündüm. yeni açık üst 2 bölüm halinde gibiydi. ayakta tezahurat yapanlar ve oturup çekirdek yiyen diğer taraf. (u: daha sonra eski açık kaçkınları olan bizler yan tarafı tezahura kaldırıp coşturduk orası ayrı) bu olay çözüldükten sonra eski açığın tüm tribünlere nasıl hakim olduğunu gördük.
kapalı tribünün kafasına göre tezahurata başlaması ve numaralanın "paramızı verdik oturur maçımızı izleriz ulan" tavrıda biraz irdelenmesi gereken durumlar.
maça gelirsek ilk defa başımı çevirdiğimde gol olan bir maç izliyorum sami yende. ilk defa kabız olmadık ve ilk defa top kalemize geldiğinde "amaaan atarlarsa atsınlar" dedik. belki aşırı güven belki tam destek buna ne derseniz deyin.
aydın'ın ortaları keita'nın golü derken ilk yarı 2-0 bitti diye üzüldüm açıkcası. şekeri gösterip elimizden almıştı sanki galatasaray. bol gol bekliyorduk. ikinci yarı başlar başlamaz 5-0 oldu zaten. nonda'nın frikiğide süs oldu.
maçtan çıktık. baş ağrısı, sesin kısıklığı, köfte kokuları ve 10 liraya orjinal forma satan dümbeleklerin yanından metrobüs durağına giderken. bi kuyruk gördük 25 bin kişinin çıktığı ve bunların 1-2bin civarının kullandığı metrobüs gişelerinde maç sonu paralı tek gişe çalışıyordu. paşa paşa suratımızda sırıtışla sıramızı bekledik tabi. metrobüse bindiğimizde bir amcanın kaç kaç bitti yeğenim nidalarında 6-0 amca dememle o adamın yaşadığı mutluluk ve suratının aldığı müthiş gülüş için bile bu galatasaray tutulur dedim kendi kendime.
çok büyüksün be galatasaray. bu da o büyüklüğünü gösterdiğin bir maçtı işte.
ayrıca yeni açık üstün numaralıya yakın kısımlarında da eski açığa bilet bulamayanların olduğunu düşündüm. yeni açık üst 2 bölüm halinde gibiydi. ayakta tezahurat yapanlar ve oturup çekirdek yiyen diğer taraf. (u: daha sonra eski açık kaçkınları olan bizler yan tarafı tezahura kaldırıp coşturduk orası ayrı) bu olay çözüldükten sonra eski açığın tüm tribünlere nasıl hakim olduğunu gördük.
kapalı tribünün kafasına göre tezahurata başlaması ve numaralanın "paramızı verdik oturur maçımızı izleriz ulan" tavrıda biraz irdelenmesi gereken durumlar.
maça gelirsek ilk defa başımı çevirdiğimde gol olan bir maç izliyorum sami yende. ilk defa kabız olmadık ve ilk defa top kalemize geldiğinde "amaaan atarlarsa atsınlar" dedik. belki aşırı güven belki tam destek buna ne derseniz deyin.
aydın'ın ortaları keita'nın golü derken ilk yarı 2-0 bitti diye üzüldüm açıkcası. şekeri gösterip elimizden almıştı sanki galatasaray. bol gol bekliyorduk. ikinci yarı başlar başlamaz 5-0 oldu zaten. nonda'nın frikiğide süs oldu.
maçtan çıktık. baş ağrısı, sesin kısıklığı, köfte kokuları ve 10 liraya orjinal forma satan dümbeleklerin yanından metrobüs durağına giderken. bi kuyruk gördük 25 bin kişinin çıktığı ve bunların 1-2bin civarının kullandığı metrobüs gişelerinde maç sonu paralı tek gişe çalışıyordu. paşa paşa suratımızda sırıtışla sıramızı bekledik tabi. metrobüse bindiğimizde bir amcanın kaç kaç bitti yeğenim nidalarında 6-0 amca dememle o adamın yaşadığı mutluluk ve suratının aldığı müthiş gülüş için bile bu galatasaray tutulur dedim kendi kendime.
çok büyüksün be galatasaray. bu da o büyüklüğünü gösterdiğin bir maçtı işte.
