197
bursaspor'un üstün oynadığı maç. volkan şen'in gereksiz hareketi olmasaydı muhtemelen beraberliği de kurtaramayacaktık. beraberliğe sevinip kendimizi kandırmanın alemi yok. bulduğumuz poziyonlar bir elin parmaklarını geçmezken, bursaspor'un net bir çok gol pozisyonu var. zaten bursalı oyuncular biraz becerikli olsa maç çok erken kopardı. galatasaray'ın orta saha direnci yok. orta sahayı kalabalık tutan her takıma karşı zorlanıyoruz. önde 4, geride 4 oyuncuyla takım bütünlüğümüz yok. hele bursa gibi dirençli bir takıma selçuk'un da olmadığı bir hafta emre, sneijder, telles, olcan gibi yumuşak oyuncularla önde oynamaya kalkınca takım direncimiz de 0'ın altına indi. böylece orta sahayı ve oyun hakimiyetini de bursa'ya teslim ettik. melo defalarca ozan tufan, bekir yılmaz, belluschi hatta fernandao'yla tek başına boğuşmak zorunda kaldı orta sahada. melo'dan başka mücadele gücü yüksek, rakibi yıldırıp sindiren hiç bir oyuncumuz yok. orta sahadaki bu boşluk pas akışını da baştan aşağı sekteye uğratıyor. defanstan pasla çıkamıyoruz. topu alıp 3. bölgeye taşıyabilecek oyuncumuz yok. defanstan mecburi şişirilen toplar hava hakimiyeti olan oyuncumuz olmadığı için duvara çarpmış gibi geri dönüyor. atak devamlılığımız olmadığı gibi atak üstüne atak yiyoruz. bu yüzden defans ya da hücum kurgusundan çok belki de orta sahada oyun hakimiyetini nasıl kazanabileceğimiz üzerine düşünmek gerekiyor.