7
galatasarayın son 10 yıldaki en trajik maçlarından biridir.takım yetersizdi ama ümitsiz bir şekilde -biraz hagi sinerjisiyle- şampiyon olmak için çırpınıyorduk.maçı trt 2'nin sağ üst köşesinden takip ediyordum, o dönemler maçın bitiminden birkaç dakika önce ekrandaki skor kapanırdı.ben de sevinçle maçı son dakikalarda çevirdik diye kapattım televizyonu.babam kahveden geldiğinde skoru söyleyince inanmadım şaka mı sorusundan sonra yüzüne baktığımda yıkılmıştım.gökhan ünal hırbosunu bu yüzden hiç sevemedim.ertesi hafta trabzon,fener balı-luciano-sakaryaspor derken sezon sonu kayserili topçuların küme düşmeme sevincini izleyip küfür ediyordum.çocukluk travmalarımdan ve akla geldikçe can sıkan maçlardan biridir.
