• 7
    hiç unutamadigim bir kayseri maçi idi*. hava sicakti. muhtemelen sezonun son maçlarindan bir tanesi. almanca da bir tabir vardir. en son umut ölür diye. hala matemetiksel olarak $ampiyonluk hesaplari yapiyorum. en azindan uefa diyorum. almanyada, hanimin memleketindeyiz. o gün hanim ve kankasi ile büyük boy bir pizza yedik. tabi, ben onun öncesinde bir dürüm gömmü$tüm zaten. onlarin yiyecegi ne kadar. aldilar birer parça. kalanini da ziyan olmasin diye ben yedim. yemez olaydim. arkada$ o pizza oturdu mu benim mideye. kivraniyorum böyle. bir de gaz yapti mi. aman yarabbim. hanima dedim, siz gidin ben biraz rahatlamam lazim. en yakindaki camiye gittim. yer stuttgart, türklerin kalabalik oldugu bir muhit. burada kesin lig tv vardir dedim. hem rahat rahat yellene yellene maçimi da izlerim. oh, mis gibi.

    ne rahatlamasi, daha beter oldum. maçin kabiz geçmesi beni daha da fenala$tirdi. o kadar yememe ragmen ayiptir söylemesi 24 saat geçene kadar bir bo$alamami$tim. i$te bu da böyle kötü bir animdi. o günün tek kari yedigim lezzetli pizza idi.

    çok kötüydü lan o sezon. konsomatris renkli formaya mi yanayim, aslanli beje mi, yoksa kabiz geçen sezona mi? ama o sezonun cenabet geçecegi daha ba$indan belli idi.

    (bkz: 26 ağustos 2010 karpaty lviv galatasaray maçı)
App Store'dan indirin Google Play'den alın