1912
çok kafam karışık çok... farklı duyguları birlikte yaşadım bugün. ilk önce yalnızlığın getirdiği melankoli, daha sonra gelecek kaygısı. bu sene sınava gireceğim ama... kelime bulamıyorum derdimi anlatacak, kaç dakika durdum düşündüm, olmadı... şimdi kime bok atsam saçma, ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz demişler. ben ipe sapa gelmez, hayta, hayatı sallayarak geçirmiş biriydim şu ana kadar, konuşsam boşa konuşmuş olacağım. aslında çok şey var söylenecek de, çok çarpıklık var yaşadığımız da, bu çarpıklıkların içinden mücadele edip çıkmadığın sürece konuşamazsın arkadaş. ben kendimi o kadar güçlendiremedim şu yaşıma kadar, gerçekten boş yaşadım, birkaç ayda mı aşıcam bunu, güçleneceğim... içinde bu kadar potansiyel olup da kullanamamak da en acısı. sadece sistem değil sen de buna engelsin kabul et.
neye ihtiyacımın olduğunu, nasıl aşıcağımı, ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. büyük desteğe ihtiyacım var, ya da var mı?
gücüm yok...
neye ihtiyacımın olduğunu, nasıl aşıcağımı, ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. büyük desteğe ihtiyacım var, ya da var mı?
gücüm yok...
