433
ali sami yen'den izlemenin nasip olduğu son maçtır benim için. gala sözlükte arkasira nickli abimizle anlaşarak kombinesini aldım ve büyük bir iştahla saat 1 gibi stad yoluna koyuldum. her yer kar, stadın önü ana baba günü adeta. o karışıklıkta 45 dakika sonra falan* stada girmeyi başardım. tugay'ı, taffarel'i tribüne çağırmamız efsane anlardı. neyse sonra maç başladı. sıkıcı bir maç oluyordu ve 2 taraf da sabaha kadar oynasa gol atamayacak gibiydi. işte tam maç bitiyor derken wesley ortaya çıktı ve bir anda golü atarak bizi tanımadığımız ancak kalbimizin aynı renkler için attığı bir sürü insanla kucaklaştırdı. maç bittiğinde bizden mutlusu olamazdı dünya üzerinde. çok güzel bir gündü.
takımı sahaya en son ruh, karakter koyarken işte o maçta gördüm. sonra görmedim...
takımı sahaya en son ruh, karakter koyarken işte o maçta gördüm. sonra görmedim...
