10843
16 eylül 2014 galatasaray anderlecht maçı sonunda rakip teknik direktör dedi ki "rakibimiz kanatları kullanmayınca biz de bazı riskler aldık." sahaya 4-3-1-2 gibi uygulaması çok zor olan bir diziliş yerine kanatları daha çok kullanabileceğimiz bir dizilişle çıksaydık ilk yarıdaki anderlecht etkinliğini muhtemelen daha az görecektik. ama bu takımda temel sorun bu değil, temel sorun takımın ne yapacağına henüz karar verememiş olması. hızlı mı top çevireceğiz, kontratak takımı mı olacağız, üç pasla kaleye mi gideceğiz? takım bunlarla ilgili bize en ufak bir veri bile sunmuyor. oyuncular son derece uyumsuz görünüyor, ama bu adamlar üç yıldır beraber oynuyorlar zaten. takımın dinamizm sorunu var. agresyon sorunu var. transfer edilen yabancıların yaşları çok fazla. yerlilerin de yaş ortalaması pek parlak değil. bu takım sakin, ama kararlı biçimde gençleştirilmeli. mancini döneminde alınan yerli oyuncular sistemli oynayan anadolu takımlarına kiraya verilmeli. ama bunun yanında bir de kısa vadeli çözümlerimizin olması gerek. bu da kanatları işletmeye çalışmakla başlanabilecek bir şey. 4-3-3 dizilişiyle bence genellikle daha iyi oynuyoruz. solda şıno, ortada burak, sağda olcan ya da bruma. bence bizim optimum hücum düzenimiz bu. sakın "ama şına, ama forvet arkası :(" demeyin, adam oraya her geçtiğinde eziliyor zaten, terim döneminde o yüzden madara gibi oynadı.
bununla birlikte bruma'nın son hamle zamanı geldiğinde ne yapacağını da öğrenmesi gerek, çünkü yanlış tercihler oyuncuyu gerçekten değersizleştiriyor. o kadar depar, o kadar efor, o kadar çalım işlevsizleşiyor, işe yaramaz hâle geliyor...
bununla birlikte bruma'nın son hamle zamanı geldiğinde ne yapacağını da öğrenmesi gerek, çünkü yanlış tercihler oyuncuyu gerçekten değersizleştiriyor. o kadar depar, o kadar efor, o kadar çalım işlevsizleşiyor, işe yaramaz hâle geliyor...
