73
hiç tanımadığınız biri, ben gelip işimi yaparken bana ana avrat sövecek. bak yol ortasında durduk yere demiyorum. ben işimi yaparken. eğer kendime güvenim yoksa adamla takışırım. eğer yaptığım işte kendime güveniyorsam gider işimle cevabımı veririm. bu, bu kadar basittir.
ayrıca "benim de küfürbaz arkadaşlarım var" demeye getirmeden bir şey söylemem gerekiyor. duygularını (düşüncelerini değil asla değil) tembel bir şekilde en kısa yoldan ifade etme şeklidir küfür. birisi bu şekilde bana küfür ediyorsa bir tartışma ortasında mesela, umrumda olmaz. tartışmaya bile değmez. istediği kadar küfür etsin bunun beni etkilemesine neden izin vereyim? ben tepki verince susacak mı? birçok örnekte görüldüğü gibi hayır susmayacak bir süre. sonra sıkılacak.
çok ciddiye alıyorsunuz her şeyi. bazı şeyleri takmamayı öğrenmek gerekiyor. ister geniş adamlık diyin ister ılıklık diyin pek de umrumda değil. kafayı takacak o kadar çok şey varken ve küfürsüz de olsa hayatımızı mahveden o kadar çok canlı varken 2 kelimenin derdini yapıp ağlamayın. klasik türk duygu empozisyonu bu: "ama duygusal milletiz biz. sövüldü mü anasını bile sikeriz. haklı tabi çocuk o kadar sövülmüş karısına vs. ben de olsam amına bile koyarım."
kime, neye, nereye koyuyorsun arkadaşım? ne farkın kalıyor? vasatlık aynı vasatlık? bundan gurur duymak da neyin nesi? saçma. kafanı öne eğip çalış, seni sözlerle değil hareketlerle vuruyorlarsa o zaman karşılık ver, ağla, çemkir ya da sik neyi sikiyorsan ne bileyim.
edit: hiç kavga etmediğim sanılıyor lan aşsldfşlkadjs bunlar yafta.
ayrıca "benim de küfürbaz arkadaşlarım var" demeye getirmeden bir şey söylemem gerekiyor. duygularını (düşüncelerini değil asla değil) tembel bir şekilde en kısa yoldan ifade etme şeklidir küfür. birisi bu şekilde bana küfür ediyorsa bir tartışma ortasında mesela, umrumda olmaz. tartışmaya bile değmez. istediği kadar küfür etsin bunun beni etkilemesine neden izin vereyim? ben tepki verince susacak mı? birçok örnekte görüldüğü gibi hayır susmayacak bir süre. sonra sıkılacak.
çok ciddiye alıyorsunuz her şeyi. bazı şeyleri takmamayı öğrenmek gerekiyor. ister geniş adamlık diyin ister ılıklık diyin pek de umrumda değil. kafayı takacak o kadar çok şey varken ve küfürsüz de olsa hayatımızı mahveden o kadar çok canlı varken 2 kelimenin derdini yapıp ağlamayın. klasik türk duygu empozisyonu bu: "ama duygusal milletiz biz. sövüldü mü anasını bile sikeriz. haklı tabi çocuk o kadar sövülmüş karısına vs. ben de olsam amına bile koyarım."
kime, neye, nereye koyuyorsun arkadaşım? ne farkın kalıyor? vasatlık aynı vasatlık? bundan gurur duymak da neyin nesi? saçma. kafanı öne eğip çalış, seni sözlerle değil hareketlerle vuruyorlarsa o zaman karşılık ver, ağla, çemkir ya da sik neyi sikiyorsan ne bileyim.
edit: hiç kavga etmediğim sanılıyor lan aşsldfşlkadjs bunlar yafta.
