• 41
    aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
    neydi çekip kendine, beni bağlayan
    kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
    elleri ta içimde o dev miydi
    etime bir alev değmişçesine
    nasıl da yakardı öptüğü zaman
    bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
    yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine
    hani o yalnız benim olan gül, kırmızı
    gözlerimin önünde açılan sonsuz bahçe
    hani, o var olmalarımız öpüştükçe
    o delice sürdürmeler yaşantımızı
    hiç doymamak oysa, tene, kokuya, aşka
    sarıldıkça güçlenmek, bütünlenmek
    kudurmuş arzularla zamanı yenmek
    ve en kuytularda buluşmak korka korka
    kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden
    kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara
    varmak için o sevgiyle açılmış kollara
    apansız düşmek yükseklerde bir yerden
    oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de
    sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık
    avunmak... kırık dökük anılarla artık
    kim bilir? o geceler yaşanmadı belki de
    ümit yaşar oğuzcan
App Store'dan indirin Google Play'den alın