galatasaray sözlük şiir kulübü

şu hayatta en içime dokunan şiiri burada paylaşarak saflarına katılmak istediğim kulüp. cemal süreya'dan geliyor efenim.

sizin hiç babanız öldü mü?
benim bir kere öldü kör oldum
yıkadılar aldılar götürdüler
babamdan ummazdım bunu kör oldum
siz hiç hamama gittiniz mi?
ben gittim lambanın biri söndü
gözümün biri söndü kör oldum
tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
şöylelemesine maviydi kör oldum
taşlara gelince hamam taşlarına
taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
taşlarda yüzümün yarısını gördüm
bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
yüzümden ummazdım bunu kör oldum
siz hiç sabunluyken ağladınız mı?

bu acının en güzel anlatılmış halidir bu. bırakın bunun üstüne çıkmayı, bunun binde biri kadar güzel anlatılamazdı herhalde.