37
o günlerde bir otelde insan kaynakları sorumlusuydum kış zamanı ilk temellerin atılma dönemindeyiz,kış sebebiyle otel kapalı tadilatta personel az vs işler çok az canım da sıkılıyor otelde,tabi akıl hep galatasaray'da.
sabah ofise girip ilk iş internet sitesini açıyordum hemen inşaatın ilerlemesini izlemeye başlıyordum,babam inşaat mühendisi kardeşim mimar olunca inşaatla da ilgiliyim o zamanlar az çok ki şu anda da inşaat işiyle uğraşıyoruz. bütün gün gözler şişene kadar kitleniyorum ekrana karınca gibi görünen işçileri izliyorum o tribünlerde ki atmosferi hayal ediyorum daldım tabi meğer otelin sahibi 15 dakikadır arkamda camdan benimle beraber ekrana bakıyormuş.
girdi içeri ne yapıyorsun oğlum dedi,
-şey,kem,küm ben saçmaladım tabi,doğruyu söyle dedi bana merak ettim bu kadar dikkatle neye bakıyorsun dedi.
efendim dedim ben galatasaray aşığı bir insanım,stadımız yapılıyor komik gelecek size ama işçiler güzel çalışıyor mu iş iyi işliyor mu diye merak ediyorum onu internetten her gün takip ediyorum ben dedim çünkü en ufak zarar gelecek bir olay görsem ben ararım kulübü öyle deliyim bu konuda yeter ki çok sevdiğim galatasaray zarar görmesin dedim.
bizim patronda sert,nemrut,işkolik bir insan ben tabi azarı işiteceğim bekliyorum artık,yarım saat sonra toplantı odasına gel dedi çok sakin ve döndü gitti.
ben artık ne kadar tazminat koparırım diye düşünerek gittim salona,otelin tadilatını yapan mimar,işçi kim varsa toplamış patron başladı konuşmaya.
ulan dedi size tonlarca para veriyorum,aylardır sıvacınızı bile ben takip ediyorum hepinizi toplasanız bu adamın yarısı etmezsiniz,adam galatasarayın stadını internetten takip ediyor allahın cezaları siz ne halta yararsınız anca yiyin için otelde diye bir girdi 45 dakika küfür etti adamlara herkes şokta,sonra bu adamı sizin hepinizin başına getiriyorum maaşını da ikiye katlıyorum hepiniz defolun şimdi dedi.
o günden sonra benim maaş iki katına çıktı kış döneminde inşaatta iş planlamasını ben yaptım ve o çevreyle birlikte inşaat işine ufak ufak girerek bugünkü işime kavuştum.
hani bizim arma aşkımızı anlamayanlar derler ya size ne bu maçlardan sanki size prim mi veriyorlar diye,işte o stadın temellerinin atıldığı günleri takip ederken benimde iş hayatımın temelleri atılıyormuş meğer.
sabah ofise girip ilk iş internet sitesini açıyordum hemen inşaatın ilerlemesini izlemeye başlıyordum,babam inşaat mühendisi kardeşim mimar olunca inşaatla da ilgiliyim o zamanlar az çok ki şu anda da inşaat işiyle uğraşıyoruz. bütün gün gözler şişene kadar kitleniyorum ekrana karınca gibi görünen işçileri izliyorum o tribünlerde ki atmosferi hayal ediyorum daldım tabi meğer otelin sahibi 15 dakikadır arkamda camdan benimle beraber ekrana bakıyormuş.
girdi içeri ne yapıyorsun oğlum dedi,
-şey,kem,küm ben saçmaladım tabi,doğruyu söyle dedi bana merak ettim bu kadar dikkatle neye bakıyorsun dedi.
efendim dedim ben galatasaray aşığı bir insanım,stadımız yapılıyor komik gelecek size ama işçiler güzel çalışıyor mu iş iyi işliyor mu diye merak ediyorum onu internetten her gün takip ediyorum ben dedim çünkü en ufak zarar gelecek bir olay görsem ben ararım kulübü öyle deliyim bu konuda yeter ki çok sevdiğim galatasaray zarar görmesin dedim.
bizim patronda sert,nemrut,işkolik bir insan ben tabi azarı işiteceğim bekliyorum artık,yarım saat sonra toplantı odasına gel dedi çok sakin ve döndü gitti.
ben artık ne kadar tazminat koparırım diye düşünerek gittim salona,otelin tadilatını yapan mimar,işçi kim varsa toplamış patron başladı konuşmaya.
ulan dedi size tonlarca para veriyorum,aylardır sıvacınızı bile ben takip ediyorum hepinizi toplasanız bu adamın yarısı etmezsiniz,adam galatasarayın stadını internetten takip ediyor allahın cezaları siz ne halta yararsınız anca yiyin için otelde diye bir girdi 45 dakika küfür etti adamlara herkes şokta,sonra bu adamı sizin hepinizin başına getiriyorum maaşını da ikiye katlıyorum hepiniz defolun şimdi dedi.
o günden sonra benim maaş iki katına çıktı kış döneminde inşaatta iş planlamasını ben yaptım ve o çevreyle birlikte inşaat işine ufak ufak girerek bugünkü işime kavuştum.
hani bizim arma aşkımızı anlamayanlar derler ya size ne bu maçlardan sanki size prim mi veriyorlar diye,işte o stadın temellerinin atıldığı günleri takip ederken benimde iş hayatımın temelleri atılıyormuş meğer.
