• 1232
    http://i.radikal.com.tr/.../fft16_mf641973.Jpeg
    bazı şartlardan dolayı gidip maç izleyemediğim ama önünden her geçtiğimde heyecanlandığım bir tarihin yattığı yer. yıkılıdığı gün deli ağlamıştım tek başıma kaldığım küçücük odanın içinde. benim babam fenerbahçeli. bana hep söz vermişti seni götüreceğim oraya diye. dediğim gibi bazı şartlardan dolayı götürememişti babam. büyüdüm, istanbul dışında okudum liseyi o zaman gitmek daha zor oldu. stadyuma veda ederken, ali kırca veda mektubunu okurken, arkada barış manço çalarken, tugay'ın gözleri dolarken, hagi çimlerde umutsuz ve üzgün bir şekilde dolaşırken, aklıma annemin izin vermeyip gizlice yorganın altından izlediğim psv maçı gelirken, arif golü atıp hasan saş'ın üstüne koşarken geldiği an babamı arayıp
    'baba hani bana verdiğin söz? ' diye sormuştum. aradan zaman geçip bir muhabbette babam 'beni en çok mahçup ettiğin söz o sözdü' dedi. sonuç olarak gidemedim ama her maç sahadaymışım gibi hissetim ekran karşısında. 3 yıl oldu, 300 yıl olsada unutmayacağım mabedimiz.

    (bkz: gel seni tarihe gömelim desem sığmazsın)
App Store'dan indirin Google Play'den alın