54
en tarifsiz hislerin doruk noktası. laf olsun diye söylemiyorum, bu hissin gerçekten tarifi yok. o merdivenleri 3'er 5'er çıkıp bir an önce mabed ile buluşacağın o anın sabırsızlığıyla nefessiz, kan ter içinde kalmayı bile unutuyorsun ya. işte bu his o histir. bir bu anı, bir de arena'ya doğru yürürken üst geçitten stad ve batan güneşin mükemmel resitalini hiçbir şeye değişmem.
