344
30 kasım 2013 fenerbahçe beşiktaş maçında raul meirelles'in veli kavlak'a yaptığı faul üzerine aşağıdaki açıklamayı yapmış:
“meireles’in hareketini izledik. ayak gidiyor ama sakatlayıcı bir hareketin devamı olarak bunu yapmıyor. ayağını çekiyor, rakibini korumuş. hatta çok yumuşak bir dokunuş var. ama o ayak oraya gitti. meireles öyle bir oyuncu değil. kendi içimizde nazik bir oyuncu. bence ayağını kolluyor. rakibine o pozisyonda ciddi girse, rakibin de iyi hasar alacağını düşünüyorum. öyle bir hasar olmadı”
kendisine bir halısaha maçında o koruyucu hareketin benzerini yapsalar nasıl tepki gösterirdi bilmiyorum çünkü işin ucunda "menfaat"i olup olmadığına göre tepkisinin değişeceğinden eminim.
yıllardır ersun yanal takımları "sertlik" ve "çirkeflik" konusunda, bu konuda çok eleştirilen fatih terim takımlarından aşağı kalmamışlardır. ancak eleştirdiği noktanın "sertlik" ve "çirkeflik" olduğundan yola çıkan bazı kesim ersun yanal'ı pas geçer. onun oyun şablonunda rakip takımın top yapan oyuncularına yapılan fauller "taktik deha"sının, oyuncularının hakeme devamlı eleştiri getirmesi "hırs"ın ürünüdür. tabir-i caizse ersun yanal aradan sıyrılır. bilimsel metotlar, düzgün konuşma, efendi adam imajı, vb.
burak yılmaz'ı eleştirenlerin (ki kendini yere attığında ben de eleştiriyorum) hiç değilse dirk kuyt'ı, daha öncesinde gökhan gönül'ü eleştirmemelerinin ardında da sanırım benzer mantık var. açıkça söylemeye cesaretleri yok ama "kendini yere atmak" veya "emek hırsızlığı" değil eleştirdikleri, eleştirdikleri şey kendi takımları dışında bir takımın oyuncusunun bu hareketleri yapması. kendi takımlarında benzeri hareketler her maç gırla giderken ses çıkarmayanlar (kimse kusura bakmasın kendini yere atmakla penaltı ile ilgili olmayan bir pozisyonda hakemi etki altına almaya çalışmak arasında emek hırsızlığı açısından bir seçim yapılıyorsa zaten bunu konuşmaya gerek yok), kendi takımlarının adı geçen skandallarda kafasını kuma gömenler, önce kendi takımlarını eleştirip savundukları (gerçekten varsa) bir doğruya ulaşmasına gayret göstermekten imtina edenler bugün futbol izlemekten alınan zevkin içine edilmesinde yukarıdakiler kadar kendilerini de suçlasınlar.
ya da gitsinler siyasete atılsınlar, eminim ki "türk halkı" onlara epey prim tanıyacaktır.
çünkü bizim kültürümüzde ne yazık ki adalet sadece bizim lehimize gerçekleştiği sürece gerekli bir kavramdır.
“meireles’in hareketini izledik. ayak gidiyor ama sakatlayıcı bir hareketin devamı olarak bunu yapmıyor. ayağını çekiyor, rakibini korumuş. hatta çok yumuşak bir dokunuş var. ama o ayak oraya gitti. meireles öyle bir oyuncu değil. kendi içimizde nazik bir oyuncu. bence ayağını kolluyor. rakibine o pozisyonda ciddi girse, rakibin de iyi hasar alacağını düşünüyorum. öyle bir hasar olmadı”
kendisine bir halısaha maçında o koruyucu hareketin benzerini yapsalar nasıl tepki gösterirdi bilmiyorum çünkü işin ucunda "menfaat"i olup olmadığına göre tepkisinin değişeceğinden eminim.
yıllardır ersun yanal takımları "sertlik" ve "çirkeflik" konusunda, bu konuda çok eleştirilen fatih terim takımlarından aşağı kalmamışlardır. ancak eleştirdiği noktanın "sertlik" ve "çirkeflik" olduğundan yola çıkan bazı kesim ersun yanal'ı pas geçer. onun oyun şablonunda rakip takımın top yapan oyuncularına yapılan fauller "taktik deha"sının, oyuncularının hakeme devamlı eleştiri getirmesi "hırs"ın ürünüdür. tabir-i caizse ersun yanal aradan sıyrılır. bilimsel metotlar, düzgün konuşma, efendi adam imajı, vb.
burak yılmaz'ı eleştirenlerin (ki kendini yere attığında ben de eleştiriyorum) hiç değilse dirk kuyt'ı, daha öncesinde gökhan gönül'ü eleştirmemelerinin ardında da sanırım benzer mantık var. açıkça söylemeye cesaretleri yok ama "kendini yere atmak" veya "emek hırsızlığı" değil eleştirdikleri, eleştirdikleri şey kendi takımları dışında bir takımın oyuncusunun bu hareketleri yapması. kendi takımlarında benzeri hareketler her maç gırla giderken ses çıkarmayanlar (kimse kusura bakmasın kendini yere atmakla penaltı ile ilgili olmayan bir pozisyonda hakemi etki altına almaya çalışmak arasında emek hırsızlığı açısından bir seçim yapılıyorsa zaten bunu konuşmaya gerek yok), kendi takımlarının adı geçen skandallarda kafasını kuma gömenler, önce kendi takımlarını eleştirip savundukları (gerçekten varsa) bir doğruya ulaşmasına gayret göstermekten imtina edenler bugün futbol izlemekten alınan zevkin içine edilmesinde yukarıdakiler kadar kendilerini de suçlasınlar.
ya da gitsinler siyasete atılsınlar, eminim ki "türk halkı" onlara epey prim tanıyacaktır.
çünkü bizim kültürümüzde ne yazık ki adalet sadece bizim lehimize gerçekleştiği sürece gerekli bir kavramdır.
