76
uzun yıllar evvel, 15 yaşındayken babamla beraber asy eski açıkta izlediğimiz ve milanı 10 dakikada madara ettiğimiz maç. bu maçın anlamı, önemi vs. her galatasaraylı tarafından bilinir, anlatılır ama benim için statta izlediğim onca maç arasındaki en ilginç ve heyecanlı an ; o penaltı anında herkesin nefesini tuttuğu ve gol olunca aynı anda zıplayıp yere düştüğü andır. ben böyle bir kalabalığın bu kadar senkronize bir şekilde zıplamasını ve yere inmesini daha da görmedim. içimden 'aha şimdi deprem olcak - bu stat yıkılmazsa iyidir - turu geçicez ama ölmesek iyidi' * tarzı düşünceler geçerken taraftarlarla oluşan çılgınç bir sevinç yumağı. o statta o maçta bulunmak büyük bir şanstı, o anda tarih gözümüzün önünde bir kez daha yazıldı.
