12
maçi fenerbahçeli babamla seyretmistik. babam maç oncesi galatasaray'in kesinlikle kazanacagini ama hayrettin'i durdurmasi gerektigini soylemisti. peki baba futbol alimi miydi? hayir, bilakis futbolu sevmezdi fakat o gunlerde turkiye'de yasayan herkes bu gerçegi biliyordu; 1- galatasaray fenerbahçe'den iyi takim, 2- hayrettin kotu kaleci. nitekim babam hakli cikmisti. ilk yarim saat gecilirken kemalettin'in besiktas sahilden vurdugu kafa vurusu tingir mingir kalemize geliyor, hayrettin tutsam mi tutmasam mi derken gol oluyordu. golun ardindan suat kaya hayrettin'e bu da yenir mi amk diyor, hayrettin suat'i duymamazliktan geliyordu. fakat unutulan bir sey vardi; buyuk fenerbahçeli andreas wagenhaus. wagenhaus fener one gecince sahneye cikip once dunyanin en gereksiz penaltilarindan biriyle erdal keser'i indirdi. pozisyonu soyle anlatayim arif sag kanatta caresiz kalinca topu içeri dogru "hakan nasilsa vurur yea" diye sisirmisti. top havadayken wagenhaus onunde ziplamayacak, ziplasa da o topa yetisme imkani olmayan erdal'in -hakan mi sandi artik nedir bilmiyoruz- birden ustune çullanmisti. bildigin çullanmak ama. penaltiyi tugay yukarida da soylendigi gibi once engin'e nisanladi, ardindan donen topu aglara gonderdi. tugay'in golunun sevinci sirasinda hakan sukur'un yumruk sovu gorulmeye degerdi. ikinci yari karsilikli ataklarla gecilirken gecmis zamanlar albert rierasi roger ljung'un kose vurusunda sag olsun wagenhaus topa vuramadigi gibi hakan sukur'un onune yumusacik birakiyor, hakan da engin'i affetmiyordu. gol sonrasi tribunler cosuyor, hakan sukur muthis bir sevinç yasiyor ve fenerbahçeliler sinirlendikce sinirleniyordu. kulubede adnan sezgin ileride bosman kurali diye bir sey ciksa da boyle falco gibi, hakan gibi oyunculara bonservis vermesek diye iç geçiredursun, galatasaray yine fenerbahçe'yi yenip sampiyonluga kosuyordu.
