168
her yerde başladılar yine 2-0 kaybederiz, 3-1 kaybederiz, 5 olur diyenler. twitterda timelinea bakmıyorum artık. sorarsan ters totem yapıyor bazıları.
farkında değiller ki bütün taraftarın zihnine yenilgiyi yerleştiriyorlar, yenilgiyi alışkanlık haline getiriyorlar. bakın az kişiden bahsetmiyorum. milyonlarca galatasaray taraftarının fikrinde "bunlar yine bizi yener" var.
bir ara sınav sorusu olarak çıkmıştı ya galatasaray'ın fenere yenilmesi "öğrenilmiş çaresizlik" diye de hep beraber küfür kafir saldırmıştık soruyu hazırlayanlara. ama işte bu öğrenilmiş çaresizlik "bunlar bizi yener" diyenler yüzünden oluşuyor.
aslında "öğrenilmiş çaresizlik" denen şey bir illüzyonu anlatır. gerçek olmayan bir şeyi gerçek gibi kabul etmenin ifadesidir. meşhur bir hikaye var bu konuyla ilgili : "bilimadamları, pireleri 30 cm yüksekliğindeki fanusa koyar. zemin ısıtılır. sıcaktan rahatsız olan pireler, zıplayarak kaçmaya çalışır.
defalarca kafalarını cama vuran pireler, sonunda o zeminde 30 cm'den fazla zıpla(ya)mamayı öğrenir.deneyin ikinci aşamasında tavandaki cam kaldırılır. zemin tekrar ısıtılır. pireler eşit yükseklikte, 30 cm zıplar! üzerlerinde cam yoktur; daha yükseğe zıplama imkanları vardır ama buna cesaret edemezler. çünkü engel artık zihinlerindedir."
işte bu bir illüzyondur. kimi çıkar bunları yeneriz de hakemleri nasıl yeneceğiz der, öteki çıkar fener balı der, diğeri muslera yok der...bitmez bunlar.
nasıl işliyor bu onu da anlatayım. fenerli bir öğrencim vardı. 2011-12'de asy arenada 2-1 kaybettiğimiz maç sonrası aramızda bir konuşma geçti.
fbli: geçmiş olsun captano
c: niye ki?
fbli: dünkü maç için
c: haaa, eyvallah.
fbli: ama belliydi
c: nasıl yani (o anda kafasını kolozete sokmak istedim)
fbli: siz tek kale oynayıp atamayınca bizim atacağımız belliydi, hep yapıyoruz bunu.
mevzuyu anladınız mı? milyonlarca fenerli heyecanlansa bile "biz bunları yine yeneriz" diye düşünüyor. aynı şekilde milyonlarca galatasaraylı da "ulan tek kale oynuyoruz ama bunlar bizi yener" diye düşünüyor. maç sonunda ne oluyor peki? herkes haklı çıkıyor. aferin.
bu anlattıklarımı inception'ı izleyenler daha iyi anlar.
geçen senelerde neden tutmadı peki? fatih terim gibi birine duyulan güven bütün taraftara bulaşmıştı da ondan.
diyeceğim o ki;
arsenal gibi bir devden uefa kupasını almış, real madrid gibi başka bir devin elinden süper kupayı almış bir takımın taraftarına bunu yapmayın. bize bunu yapmayın, galatasaraylılara bunu yapmayın.
farkında değiller ki bütün taraftarın zihnine yenilgiyi yerleştiriyorlar, yenilgiyi alışkanlık haline getiriyorlar. bakın az kişiden bahsetmiyorum. milyonlarca galatasaray taraftarının fikrinde "bunlar yine bizi yener" var.
bir ara sınav sorusu olarak çıkmıştı ya galatasaray'ın fenere yenilmesi "öğrenilmiş çaresizlik" diye de hep beraber küfür kafir saldırmıştık soruyu hazırlayanlara. ama işte bu öğrenilmiş çaresizlik "bunlar bizi yener" diyenler yüzünden oluşuyor.
aslında "öğrenilmiş çaresizlik" denen şey bir illüzyonu anlatır. gerçek olmayan bir şeyi gerçek gibi kabul etmenin ifadesidir. meşhur bir hikaye var bu konuyla ilgili : "bilimadamları, pireleri 30 cm yüksekliğindeki fanusa koyar. zemin ısıtılır. sıcaktan rahatsız olan pireler, zıplayarak kaçmaya çalışır.
defalarca kafalarını cama vuran pireler, sonunda o zeminde 30 cm'den fazla zıpla(ya)mamayı öğrenir.deneyin ikinci aşamasında tavandaki cam kaldırılır. zemin tekrar ısıtılır. pireler eşit yükseklikte, 30 cm zıplar! üzerlerinde cam yoktur; daha yükseğe zıplama imkanları vardır ama buna cesaret edemezler. çünkü engel artık zihinlerindedir."
işte bu bir illüzyondur. kimi çıkar bunları yeneriz de hakemleri nasıl yeneceğiz der, öteki çıkar fener balı der, diğeri muslera yok der...bitmez bunlar.
nasıl işliyor bu onu da anlatayım. fenerli bir öğrencim vardı. 2011-12'de asy arenada 2-1 kaybettiğimiz maç sonrası aramızda bir konuşma geçti.
fbli: geçmiş olsun captano
c: niye ki?
fbli: dünkü maç için
c: haaa, eyvallah.
fbli: ama belliydi
c: nasıl yani (o anda kafasını kolozete sokmak istedim)
fbli: siz tek kale oynayıp atamayınca bizim atacağımız belliydi, hep yapıyoruz bunu.
mevzuyu anladınız mı? milyonlarca fenerli heyecanlansa bile "biz bunları yine yeneriz" diye düşünüyor. aynı şekilde milyonlarca galatasaraylı da "ulan tek kale oynuyoruz ama bunlar bizi yener" diye düşünüyor. maç sonunda ne oluyor peki? herkes haklı çıkıyor. aferin.
bu anlattıklarımı inception'ı izleyenler daha iyi anlar.
geçen senelerde neden tutmadı peki? fatih terim gibi birine duyulan güven bütün taraftara bulaşmıştı da ondan.
diyeceğim o ki;
arsenal gibi bir devden uefa kupasını almış, real madrid gibi başka bir devin elinden süper kupayı almış bir takımın taraftarına bunu yapmayın. bize bunu yapmayın, galatasaraylılara bunu yapmayın.
