621
(bkz: #1294870)
(bkz: #1294906)
sene sonunda neler soyleyecek merak ediyorum. merak ediyorum dedim di mi? la pardon valla aliskanlik iste. biliyorum demek istedim.
kesin eminim bu abinin sorununun ben ne oldugunu buldum. kendisi gibi birkac tanidigim(u: tanidik derken, mahalle takimini nasil tanidiysam oyle, spontane gelisen olaylar, bi tanesi var mesela japonya'da tam komedi kendisi, ayni mahalle takimi gibi) insan da oldu. ordan biliyorum, nacizane tecrube ile sabit*.
sevdikleri, cok gonul verdikleri bir sey elbette vardir insanlarin hayatinda. herkes vizyonu ve siyasi gorusu dogrultusunda sevdigi seyleri koruma refleksi gelistirir. bu abinin de en sevdigi sey hayatta galatasaray(u: bugune kdr sozlukte yazdiklarinin samimiyetine dayanarak konusuyorum. oyle iddia ediyor). o'na bir sey olunca kendisine de bir seyler oluyor. kaybediyor belli ki kendisini, sonra basliyor dusunmeye. surdan boyle, ordan soyle derken kendini tayyip'i, sas komandolarini, george bush'u ve illuminati'yi dusunurken buluyor. buluyor cunku buna programlanmis beyin olarak*. o sekilde calisiyor, yapacak bir sey yok. bazen ara sira, amma ve lakin mutlaka ve mutlaka puan kaybettigimiz her mac sonrasinda bir sekilde amrabat'a, fatih terim'e sallayarak gorevini yapmis hissediyor kendisini. galatasaray'ini bu sekilde savunuyor.
sen ben o ne dersek diyelim, kendimizi nasil anlatirsak anlatalim, rahatsizligimizi nasil dile getirirsek getirelim kendisi asla duzelmeyecektir. cunku kendi bildiginin, kendi dusundugunun mutlak dogru oldugu gercegini beyninden atamaz, baska turlusunu kabul edemez.
hala zamanin varken bak buradan sesleniyorum sana. degistir bu kafayi usta. iyi bir kafa degil zira bu.
(bkz: #1294906)
sene sonunda neler soyleyecek merak ediyorum. merak ediyorum dedim di mi? la pardon valla aliskanlik iste. biliyorum demek istedim.
kesin eminim bu abinin sorununun ben ne oldugunu buldum. kendisi gibi birkac tanidigim(u: tanidik derken, mahalle takimini nasil tanidiysam oyle, spontane gelisen olaylar, bi tanesi var mesela japonya'da tam komedi kendisi, ayni mahalle takimi gibi) insan da oldu. ordan biliyorum, nacizane tecrube ile sabit*.
sevdikleri, cok gonul verdikleri bir sey elbette vardir insanlarin hayatinda. herkes vizyonu ve siyasi gorusu dogrultusunda sevdigi seyleri koruma refleksi gelistirir. bu abinin de en sevdigi sey hayatta galatasaray(u: bugune kdr sozlukte yazdiklarinin samimiyetine dayanarak konusuyorum. oyle iddia ediyor). o'na bir sey olunca kendisine de bir seyler oluyor. kaybediyor belli ki kendisini, sonra basliyor dusunmeye. surdan boyle, ordan soyle derken kendini tayyip'i, sas komandolarini, george bush'u ve illuminati'yi dusunurken buluyor. buluyor cunku buna programlanmis beyin olarak*. o sekilde calisiyor, yapacak bir sey yok. bazen ara sira, amma ve lakin mutlaka ve mutlaka puan kaybettigimiz her mac sonrasinda bir sekilde amrabat'a, fatih terim'e sallayarak gorevini yapmis hissediyor kendisini. galatasaray'ini bu sekilde savunuyor.
sen ben o ne dersek diyelim, kendimizi nasil anlatirsak anlatalim, rahatsizligimizi nasil dile getirirsek getirelim kendisi asla duzelmeyecektir. cunku kendi bildiginin, kendi dusundugunun mutlak dogru oldugu gercegini beyninden atamaz, baska turlusunu kabul edemez.
hala zamanin varken bak buradan sesleniyorum sana. degistir bu kafayi usta. iyi bir kafa degil zira bu.
