2789
bu gece, bayram gecesi,
her taraf sarı, kırmızı, beyaz..
aynı anda coşkuyu ve dinginliği bu kadar içinde bulunduran ikinci bir hissiyat yok benim nazarımda. çünkü içi içine sığmazken insanın, eski bayramlar gibi, yüklü bir duygu silsilesini hazmetmeye çalışıyor yürek, tabii kıpır kıpır.
gece bizi mutluluğa koşturacak günün baş aktörleri futbol takımımız doğal olarak. bugün ülkenin en sert coğrafyalarında, yaşamın en zor olduğu alanlarda dahi, yataklarından fırlayarak kalkan çocuklar oldu; şampiyon galatasaray diyerek, gözlerini açar açmaz.
bu ülke çok büyük, hele tarihiyle koca anadolu, sürekli direnen bir coğrafya hüküm altına alınmamak için. bu mozaiğin dinsel ve ırksal altyapısının üstünde koca bir birleştirici unsur büyük galatasaray, baştan başa kırmızıya boyayabilecek kadar, mezopotamya'yı bile..
"güneşin ilk ışıklarıyla çık sokağa,
solmuş formaları ve boyasız kunduralarıyla
çocuklar karşılayacak seni"
der ya hani şair, bugün o formaların solan rengi hep kırmızı, arması hep aynı; galatasaray belki 23 nisan'dan bile daha çok onların bayramı.
kilitlenmişken tabii akşama, en güzel olanı galatasaray'dan taraf olmak hakkında, o saate kadar şampiyonluk için sahaya çıkacak başka takımlarımız olacak sahaya;
engelsiz aslanlar, kanımca bu armanın tarihsel ana fikri, direnmenin, ön kabulleri kırmanın sembolü olmaları yetmezmiş gibi, bir de dünyanın en büyüğü, bu adamlar tam galatasaraylı..
kadın basketbol takımımızın ise olayı başka, sahasında kupa kaldırdığımın çocuklarına bir şok daha yaşatmak için, bu sene alma ihtimalleri bulunan tek kupayı da çekip çıkarmak için çıkacaklar parkeye; 7 senelik bu çile, bitsin artık bu sene..
yıldız kızlarımızın koçuna dün saldırdılar, ezeli rakip dediklerimizden, yenilgiyi hazmedemedikleri için, bir organizasyonda daha geride bıraktığımız için, biz finale çıkarken onlar evlerine geri döndükleri için; bugün final, haydi kızlar koçunuz için.
kürek, fenerlilerin mızıkçılıık yapar "galatasaray çok güçlü ama" diye bazen yarışmaktan çekildikleri bir spor; bugün onun şampiyonası da nihayete eriyor; denizlerin efendisi de galatasaray !
allahım ne bereketli gün, o müze nasıl bir inançla kurulmuş ki ali sami bey ve eşrafı tarafından, sürekli yeniliyor kendisini, gururla çarptırıyor yürekleri, hasetle baktırıyor ezeli rakipleri.
bugün günlerden şampiyonluk;
sen şampiyon olacaksın,
seni sevmeyen ölsün,
ölsün..
her taraf sarı, kırmızı, beyaz..
aynı anda coşkuyu ve dinginliği bu kadar içinde bulunduran ikinci bir hissiyat yok benim nazarımda. çünkü içi içine sığmazken insanın, eski bayramlar gibi, yüklü bir duygu silsilesini hazmetmeye çalışıyor yürek, tabii kıpır kıpır.
gece bizi mutluluğa koşturacak günün baş aktörleri futbol takımımız doğal olarak. bugün ülkenin en sert coğrafyalarında, yaşamın en zor olduğu alanlarda dahi, yataklarından fırlayarak kalkan çocuklar oldu; şampiyon galatasaray diyerek, gözlerini açar açmaz.
bu ülke çok büyük, hele tarihiyle koca anadolu, sürekli direnen bir coğrafya hüküm altına alınmamak için. bu mozaiğin dinsel ve ırksal altyapısının üstünde koca bir birleştirici unsur büyük galatasaray, baştan başa kırmızıya boyayabilecek kadar, mezopotamya'yı bile..
"güneşin ilk ışıklarıyla çık sokağa,
solmuş formaları ve boyasız kunduralarıyla
çocuklar karşılayacak seni"
der ya hani şair, bugün o formaların solan rengi hep kırmızı, arması hep aynı; galatasaray belki 23 nisan'dan bile daha çok onların bayramı.
kilitlenmişken tabii akşama, en güzel olanı galatasaray'dan taraf olmak hakkında, o saate kadar şampiyonluk için sahaya çıkacak başka takımlarımız olacak sahaya;
engelsiz aslanlar, kanımca bu armanın tarihsel ana fikri, direnmenin, ön kabulleri kırmanın sembolü olmaları yetmezmiş gibi, bir de dünyanın en büyüğü, bu adamlar tam galatasaraylı..
kadın basketbol takımımızın ise olayı başka, sahasında kupa kaldırdığımın çocuklarına bir şok daha yaşatmak için, bu sene alma ihtimalleri bulunan tek kupayı da çekip çıkarmak için çıkacaklar parkeye; 7 senelik bu çile, bitsin artık bu sene..
yıldız kızlarımızın koçuna dün saldırdılar, ezeli rakip dediklerimizden, yenilgiyi hazmedemedikleri için, bir organizasyonda daha geride bıraktığımız için, biz finale çıkarken onlar evlerine geri döndükleri için; bugün final, haydi kızlar koçunuz için.
kürek, fenerlilerin mızıkçılıık yapar "galatasaray çok güçlü ama" diye bazen yarışmaktan çekildikleri bir spor; bugün onun şampiyonası da nihayete eriyor; denizlerin efendisi de galatasaray !
allahım ne bereketli gün, o müze nasıl bir inançla kurulmuş ki ali sami bey ve eşrafı tarafından, sürekli yeniliyor kendisini, gururla çarptırıyor yürekleri, hasetle baktırıyor ezeli rakipleri.
bugün günlerden şampiyonluk;
sen şampiyon olacaksın,
seni sevmeyen ölsün,
ölsün..
