denizlispor

kenetlendigi zaman muthis inanan, inanmadigi zaman da hayatta kenetlenmeyen bir halka, taraftara sahip takim. 5 senedir bu takimin maclarini canli canli izliyorum, stadina gidiyor, deplase oluyorum. ben hayatimda takimina bu kadar saf duygularla bakan taraftar gormedim... bir de oyle bir taraftar kitlesi var ki, ya coluk cocuk ya da takimina gonulden bagli halk insani.

gecenlerde tarihini hatirlayamadigim bir kartalspor macinda, onde iki teyze vardi ve stat ayaklanmisken onlar da katildilar tezahuratlara. haydi horoz haydi horoz haydi... seklinde gecen sozleri teyzeler, haydi oglum haydi oglum haydi seklinde soylediler. bir yandan da cekirdek citlediler. o an evden bazlama yapip getirseler, futbolculara zorla yedirirlerdi. devre arasinda da gozlemledim, nasil konusuyorlar ama konustuklari sey sanmiyorum ki sahadaki futbol olsun. bu kadinin madoda bir tatliya 50 tl verecek hali yok. kizilayda o kafe senin bu kafe benim gezemiyor, dunyayi gezme gibi bir hayali de yok. en buyuk dunyasi bu iste, adi futbol olan etkinlik.

gohou icin "kara oglan" veli acar icin "bizim oglan" diyen taraftar bu teyzeler. eminim aklinda mac biletiyle bimden 1 kilo cay alabilir miydim diye de gecirmistir ama umursamaz. eve gidince esra erola bakacak ne de olsa, su anin tadini cikarmak zorunda.

iste futbol boyle bir sey... oldukca ilginc oldukca guzel. kadinlarimizla daha da guzel...