felipe melo

volkan ali sami yen'de lincoln'ü kovalıyor hatta tekmeliyordu, lugano emre'ye kafa atıyordu. baroni daha maç başlamadan arda'ya pislik yapıyordu karıköy'de, bilica kalleşi arkadan yumruğu geçiriyordu. çocuk gibi silkeliyorlardı bizimkileri. rambo yusuf'un bu yüzden kalbimde ayrı bir yeri vardır, deli vedat'ı bu sebepten çok severim, keza grande'yi de. çünkü bu adamlar takımdaki arkadaşlarını sahiplenen adamlardı. rakibin oyuncuları bizim topçulardan herhangi birini çevrelediği an bu saydığım isimler eğer sahadaysa anında orada biterlerdi. işi uzatmaya dallandırmaya kimsenin de götü yemezdi. bu işler sadece taktik, teknik değildir; hele de her tür puştluğun, yavşaklığın döndüğü bizim gibi memleketlerde...
melo gibi gözü kara adamın varsa senin takımını sindiremezler. melo'ya desen ki gel teke tek kapışalım pilavdan dönenin kaşığını sikeyim der...
akbabaların gazına gelip melo'yu hedef almayalım. kimsenin gazına gelmesek bile hedef almayalım. desteklemiyorsak da köstek olmayalım.
melo başlığındaki ilk mesajımda, bak daha ilk mesajımda demişim "bu çocuğu televizyon götoşlarına yedirmeyin" diye. niye? çünkü o çok sevilen, "o konuşsa ben dinlesem" denilen, "karşılıklı rakı-şarap içsek" denilen spor yazanlarını ben de tanıyorum; ağababalarını tanıyorum...

en fazla bu çocuk için mesaj yazdım, bu çocuğun kaybedilmemesi için yazdım. ne bileyim bir bildiğim var diye yazdım ama... hayırlısı olsun.

izleyelim ve ibret alalım.

http://www.youtube.com/watch?v=vIuOwWDeoDQ