95
3. kattaki yüksek tavanlı geniş holde sessizce dans eden öğrenciler, holün etrafına dizilmiş odalarda sakince çalışan hocalar, kız arkadaşımı beklerken kültür, tarih, sanat, medeniyet ve mutluluğa ilişkin aklımdan geçenler... her daim derin bir sessizliğin hüküm sürdüğü binada çatırdayan ahşaba rağmen, her daim derin bir saygınlık uyandıran binada diklenen alevlere rağmen, hiçbiri istifini bozmadı. her biri ne idiyse o olmaya devam etti. alevler elleri yaktı, alevler saçları yaktı, alevde kül oldu resimler. beyinde değil.