ali sami yen stadyumu

senin yerini doldurabilir mi en kral stad?
anlatabilir miyiz sanıyorsun,
elinde hamburgeriyle gelip "burası benim yerim" diyen adama
tanımadığın insanla kolkola tezahürat yapmanın güzelliğini?
biz seninle öğrendik içten içe ağlarken, yüzümüzü güldürmeyi
sevdiğimiz kızdan karşılık alamayınca sana geldik,
sana bağırınca hissettik asıl karşılıksız aşkı.
çünkü sen öylece oradaydın, hem de her gece...
"beraber ıslandık yağan yağmurda" diye bağırıyoruz halen takıma
gerçi çok bağırmasak da epey gürültü çıkıyor, bakma
ama biz ıslanmıyoruz, yeni yuvada herkesin üstü örtülü demirlerle
ama senle beraber donduğumuz gecelerin sıcaklığı dersen
işte o yok be ali sami yen,
onu bulamadık…
artık senin eskiden olduğun duraklarda bile içimiz burkuluyor,
önce uzun uzun bakıyoruz, baygın gözlerle
sonra dönüp yanımızdakine anlatmaya başlıyoruz
şurda içerdik, şurda ağlardık, şurda üçlü çekerdik diye,
mezarının üzerinde gezen vinçlere ettiğimiz küfürler kamyon kamyon.
eskiden hüzünlenip seninle başbaşa muhabbet ettiğimiz,
bazen yaza doğru seni gelin gibi süslediğimiz
mekanlarda iş makineleri var, kasketli mühendisler.
olmuyor be ali sami yen, yerin dolmuyor…