• 354
    o zamanlar izmirde üniversitede son sınıfta öğrenciyim. izmirde 3 galatasaraylı aynı evde kalıyoruz. sene başında nerden kafamıza estiyse cine5'e abone olduk. o zamanlar şifreli tabi. hatırlayanları bilir, cl'den elenince uefa kupası maçlarını cine 5'ten izlemiştik. daha doğrusu iç sahada oynadığımız maçları. öyle olunca bizim evde yeni açık kadar olmasa da maç akşamları tuvalete gitmek için 15 dakika sıra beklenen bir yer haline gelmişti.

    tabi bütün dortmund mallorca leeds zaferlerini falan bizim evde yaşadıktan sonra final maçında da baya bir kalabalık olmuştuk. maç biter bitmez elimde iki metrelik bayrakla evden çıkarken düşüp kafa kol apartmanın çıkış kapısına girmiştim. ben koşmaya devam ederken arkamdan gelen arkadaşım bileğimden akan kanları görüp beni apar topar manavkuyu yolunda bir polikliniğe götürdüler. bileğime orada dikiş atılırken seyrettim kupayı kaldırışımızı. hatta acilde tv olmadığı için girişte resepsiyonda dikmişti doktor beni.

    tabi ki o dikiş beni durduramazdı. iki araba cumhuriyet meydanına gitmiştik. gidiş yaklaşık 3 saat sürmüştü. meydana girişimizi saatlerce tezahürat yapışımızı asla unutamam.

    ev arkadaşım maç penaltılara kalınca dayanamamış arabaya radyodan dinlemeye gitmişti. evdeki herkes ağlıyordu. eğer zaten birşey için ağlanacaksa, o şey buydu.
App Store'dan indirin Google Play'den alın