ne dediler

insanlar nedense beni bir türlü kabullenmiyor. kabullenmek istemedikleri için de 'yok, kafayla gol atamıyor. yok, ofsaytta kalıyor. yok, kendini yere atıyor. yok, hakemle devamlı konuşuyor' diye hep eleştiri yapıyorlar. yani sürekli bir şeyler çıkarıyorlar, ben de onların tam tersini yapıyorum yine de başka şeyler üretiyorlar. eleştiriler her zaman olacak ama biraz da destek olmak lazım. benim üzüldüğüm taraf bu. baktığınız zaman benim yakaladığım bireysel başarılar, birçok oyuncunun yapmak isteyip başaramadıkları şeyler. uefa'da en iyi oyuncu seçilmemi bile konuşmak istemiyorlar. çünkü ben olduğum için bunu bile kabullenemiyorlar. bunun nedenini bilmiyorum, belki galatasaray'a gelişim olabilir. düşünün büyük takımlarda oynayıp giden futbolcuların çoğu silinip giderken, ben çalıştım, direndim, devamlı üstüne koyarak ilerledim ve bir yerlere geldim. bir türlü insanlara bunu kabul ettiremedim. insanların çoğu sanki bunu hazmedemiyor. benim en çok üzüldüğüm konu bu. böyle başarıları yakalamak kolay değil. ben bitmemişim, yılmadan çalışıp buralara gelmişim. biraz da köstek değil destek olunup 'haydi yürü oğlum' demeleri lazım diye düşünüyorum

(bkz: burak yılmaz) *