11405
filmin sonu belli|
evet,bu hikaye bir şampiyonluğun kanla ve terle nasıl kazanıldığını anlatıyor. bir destanı yansıtıyor.
lige büyük umutlarla başlanmıştı.tarihin en kötü sezonlarından biri geride kalmıştı ve artık tek hedef geçen sezonu taraftara unutturmaktı.
bu kadar beklentiye rağmen yine istenilen gibi başlayamadık.ilk 7 haftada aldığımız 2 beraberlik,1 mağlubiyet ile ‘’kaderimiz geçen seneyle aynı mı olacak?’’ diye düşünenler artık bunu açık açık söylemeye de başlamışlardı.ta ki, bütün gidişatı etkileyen gaziantep maçına kadar. şampiyonluk yolundaki o kader maçı. hakem abdullah yılmaz’ın tabiri caizse artniyetini haykırdığı maç gelin görün ki bizim şampiyonluk yolundaki en mucizevi maçlarımızdan biri olmuştu. abdullah yılmaz’ın pardon gaziantepspor’un evimizde bizi 4-2 yenmesi, komutan fatih terim önderliğinde 11 gladyatörün uyanmasına yol açtı. şikenin yağmur gibi yağdığı bu ligde şemsiyeyi açmamız gerektiğini hatırlatmıştı bize belki de bu maç.11 oyuncunun metin oktay ruhuna büründüğü maç olmuştu g.antep maçı.
o maçtan sonra futbolcularımız sahada metin,biz tribünde alpaslan olduk.artık uyanmıştık ve artık dişlerimizi göstermenin zamanı gelmişti.öyle de oldu.gaziantep maçından sonra tam 15 hafta yenilgi yüzü görmeden ilerledik.sezonun sonunda ise bazılarının şikeli ellerle ellediği o kupayı tamamen alın terimizle kadıköy’de kaldırdık.
ve şimdi o maçtan tam bir yıl sonra ‘yine’ aynı yerde ‘yine’ aynı pislikte devam eden bu ligde rakibimiz ‘yine’ gaziantepspor’du. senaryo ‘yine’ değişmedi ancak unuttukları bir şey vardı.bu senaryonun sonunda hep iyiler kazanmıştı.
ne dersiniz filmin sonu yine aynı biter mi?
(bkz: galatasaray gazetesi)
evet,bu hikaye bir şampiyonluğun kanla ve terle nasıl kazanıldığını anlatıyor. bir destanı yansıtıyor.
lige büyük umutlarla başlanmıştı.tarihin en kötü sezonlarından biri geride kalmıştı ve artık tek hedef geçen sezonu taraftara unutturmaktı.
bu kadar beklentiye rağmen yine istenilen gibi başlayamadık.ilk 7 haftada aldığımız 2 beraberlik,1 mağlubiyet ile ‘’kaderimiz geçen seneyle aynı mı olacak?’’ diye düşünenler artık bunu açık açık söylemeye de başlamışlardı.ta ki, bütün gidişatı etkileyen gaziantep maçına kadar. şampiyonluk yolundaki o kader maçı. hakem abdullah yılmaz’ın tabiri caizse artniyetini haykırdığı maç gelin görün ki bizim şampiyonluk yolundaki en mucizevi maçlarımızdan biri olmuştu. abdullah yılmaz’ın pardon gaziantepspor’un evimizde bizi 4-2 yenmesi, komutan fatih terim önderliğinde 11 gladyatörün uyanmasına yol açtı. şikenin yağmur gibi yağdığı bu ligde şemsiyeyi açmamız gerektiğini hatırlatmıştı bize belki de bu maç.11 oyuncunun metin oktay ruhuna büründüğü maç olmuştu g.antep maçı.
o maçtan sonra futbolcularımız sahada metin,biz tribünde alpaslan olduk.artık uyanmıştık ve artık dişlerimizi göstermenin zamanı gelmişti.öyle de oldu.gaziantep maçından sonra tam 15 hafta yenilgi yüzü görmeden ilerledik.sezonun sonunda ise bazılarının şikeli ellerle ellediği o kupayı tamamen alın terimizle kadıköy’de kaldırdık.
ve şimdi o maçtan tam bir yıl sonra ‘yine’ aynı yerde ‘yine’ aynı pislikte devam eden bu ligde rakibimiz ‘yine’ gaziantepspor’du. senaryo ‘yine’ değişmedi ancak unuttukları bir şey vardı.bu senaryonun sonunda hep iyiler kazanmıştı.
ne dersiniz filmin sonu yine aynı biter mi?
(bkz: galatasaray gazetesi)
