361
galatasaray – manchester united : 1-0 avrupa fatihi’nin dönüşü. kollayamadı !
manchester united yedeklerle gelmiş. efendim? bizim ilk 11 ile manu’nun yedeklerinin maliyeti arasında 6 milyon euro gibi bir fark var. gelgelelim adamların 18 yaşındaki topçuları da dahil bu hesaba. mesela powell’a 30 milyon euro versen ferguson muhtemelen vermez. ayrıca, powell’ın hesaplanan tutarı 30 milyonun altındadır muhtemelen. bunları neden anlatıyorum. tamamen eziklikten lan. gelin kabul edelim, bunun adı eziklik. ama kime karşı, manchester united’a karşı. bizim ligin takımlarına karşı değil lan, gerçek ezikler havaya girmesin.
maç çok yüksek tempoyla başladı. bildiğimiz premier league temposu gördük asy arenada. 30. dakikaya kadar temponun yüksek olması galatasaray’ı bozmadı. kafa kafaya giden oyundan galatasaray adına sonuç gelmeyince ve sadece sol kanadın kullanılması sebebiyle denge bozuldu. 30.dakikadan itibaren manu etkili oldu.
ikinci devre ile ilk yarı arasında fark yoktu aslında. işin güzel ve ilginç tarafı takımın kornerden gol atması oldu. çok ciddi pozisyon vermemek de artılardan biriydi. muslera? kendisinden soru işareti koyduğum için özür dilerim ama o soru işareti bana ait değil. galatasarayda oynadığı ve yenildiğimiz ilk maç olan ibb maçında “oğlum muslera ne kaleciymiş be” demiştim. gs sözlükte en ofsaytlarıma girmişti, sanırım şimdi listeden çıkmış o maç yazım. elbette umurumda değil. ama azıcık kıymet bilin, azıcık görün ya. yaşlı olmak, takımı milyon kere izlemekle takımı sadece birkaç izlemek sonuç oluşturmaz. senelerce profesyonel futbol oynamış yorumcular arasında fark yok mu, var. mevzu kafanın çalışması be abi. cris beni sulu götürür susuz getirir, ben de akbil nasıl bitti diye sorarım.
maç boyu galatasaray’ın sol kanadı etkili oldu. en önemli sebebi riera ve amrabat’ın sürekli top istemek için öne çıkmasıydı. maç boyu hiç saklanmadılar. özellikle amrabat çok istekliydi. eksikleri yok muydu, elbette vardı. tiyatro eleştirmeni gibi zidane’ı izlesem onda da eksiklik bulurum usta, kıllık değil mi. fakat güçlü, istekli bir amrabat’ın ne kadar etkili olduğunu gördük değil mi? hadi galatasaray’ı geç ama bu çocuğu bulan kayseri’nin öngörüsüne saygı duymak gerekli.
şimdi değinmek istediğim bir konu daha var. manchester united’ın bu kadrosu türkiyede olsa şampiyon olur diyenlere büyük itirazım var. şaka mısınız lan, 18-20 yaşındaki bu tıfılları bizim ligde döverler be. saha içinde döverler, oyun devam ederken. faul alamazlar, kart göstertemezler. yalçın ayhan gibiler bunlara pabuç bırakır mı sanıyorsunuz. çok safsınız yahu.
bu satıra yazdıklarımın hepsi hikaye. galatasaray kazanmak istediği bir maça çıktı ve kazandı. bundan sonrası nispeten galatasaray’ın elinde. nasıl? cluj deplasmanda manu’yu yenerse iş galatasaray’dan çıkar. zaten cluj deplasmanda manu’yu yenerse şampiyonlar ligi kupasını versinler. baby bombers’ı hatırlayanlar bugün galatasaray galibiyetine korkuyla bakanlardır. net söyleyeyim: manu cluj’u yener. bundan sonraki hesabı bilmiyorum ve peşinde değilim. galatasaray kendisine ne lazımsa alacak güçte, kabiliyette ve en önemlisi zekadadır.
efendim rakip vurmuş üst direkten dönmüş. iyi de ilk maçta bizim 3 topumuz direğe vurdu avuta gitti. baros’un üst direkten topundan bahsetmiyorum bile. niye? başka bir seviye be abicim. baros’un topu gol olsaydı belki de saraçoğlu’nda ışıklar söndürülüp şampiyonluk kupası alınmayacaktı, her şeyde bir hayır var.
karabük maçı unutuldu mu? elbette. başka bir seviyeden bahsediyoruz yahu. karar organıyız diyenler bu geceki hakemi görselerdi ne derdi acaba? neyse, başka seviye diyoruz ya, yeter onlara.
sondan bir önceki söz: senelerce orta saha oynayınca her topu isteyen, gol kaçıran santraforlara karşı önyargı geliştirmişim belli oldu. burak yılmaz atıyor usta. keşke hem atan hem de attıran, sıra dışı santraforlardan olsa.
son söz : manchester, kollayamadı !
*
manchester united yedeklerle gelmiş. efendim? bizim ilk 11 ile manu’nun yedeklerinin maliyeti arasında 6 milyon euro gibi bir fark var. gelgelelim adamların 18 yaşındaki topçuları da dahil bu hesaba. mesela powell’a 30 milyon euro versen ferguson muhtemelen vermez. ayrıca, powell’ın hesaplanan tutarı 30 milyonun altındadır muhtemelen. bunları neden anlatıyorum. tamamen eziklikten lan. gelin kabul edelim, bunun adı eziklik. ama kime karşı, manchester united’a karşı. bizim ligin takımlarına karşı değil lan, gerçek ezikler havaya girmesin.
maç çok yüksek tempoyla başladı. bildiğimiz premier league temposu gördük asy arenada. 30. dakikaya kadar temponun yüksek olması galatasaray’ı bozmadı. kafa kafaya giden oyundan galatasaray adına sonuç gelmeyince ve sadece sol kanadın kullanılması sebebiyle denge bozuldu. 30.dakikadan itibaren manu etkili oldu.
ikinci devre ile ilk yarı arasında fark yoktu aslında. işin güzel ve ilginç tarafı takımın kornerden gol atması oldu. çok ciddi pozisyon vermemek de artılardan biriydi. muslera? kendisinden soru işareti koyduğum için özür dilerim ama o soru işareti bana ait değil. galatasarayda oynadığı ve yenildiğimiz ilk maç olan ibb maçında “oğlum muslera ne kaleciymiş be” demiştim. gs sözlükte en ofsaytlarıma girmişti, sanırım şimdi listeden çıkmış o maç yazım. elbette umurumda değil. ama azıcık kıymet bilin, azıcık görün ya. yaşlı olmak, takımı milyon kere izlemekle takımı sadece birkaç izlemek sonuç oluşturmaz. senelerce profesyonel futbol oynamış yorumcular arasında fark yok mu, var. mevzu kafanın çalışması be abi. cris beni sulu götürür susuz getirir, ben de akbil nasıl bitti diye sorarım.
maç boyu galatasaray’ın sol kanadı etkili oldu. en önemli sebebi riera ve amrabat’ın sürekli top istemek için öne çıkmasıydı. maç boyu hiç saklanmadılar. özellikle amrabat çok istekliydi. eksikleri yok muydu, elbette vardı. tiyatro eleştirmeni gibi zidane’ı izlesem onda da eksiklik bulurum usta, kıllık değil mi. fakat güçlü, istekli bir amrabat’ın ne kadar etkili olduğunu gördük değil mi? hadi galatasaray’ı geç ama bu çocuğu bulan kayseri’nin öngörüsüne saygı duymak gerekli.
şimdi değinmek istediğim bir konu daha var. manchester united’ın bu kadrosu türkiyede olsa şampiyon olur diyenlere büyük itirazım var. şaka mısınız lan, 18-20 yaşındaki bu tıfılları bizim ligde döverler be. saha içinde döverler, oyun devam ederken. faul alamazlar, kart göstertemezler. yalçın ayhan gibiler bunlara pabuç bırakır mı sanıyorsunuz. çok safsınız yahu.
bu satıra yazdıklarımın hepsi hikaye. galatasaray kazanmak istediği bir maça çıktı ve kazandı. bundan sonrası nispeten galatasaray’ın elinde. nasıl? cluj deplasmanda manu’yu yenerse iş galatasaray’dan çıkar. zaten cluj deplasmanda manu’yu yenerse şampiyonlar ligi kupasını versinler. baby bombers’ı hatırlayanlar bugün galatasaray galibiyetine korkuyla bakanlardır. net söyleyeyim: manu cluj’u yener. bundan sonraki hesabı bilmiyorum ve peşinde değilim. galatasaray kendisine ne lazımsa alacak güçte, kabiliyette ve en önemlisi zekadadır.
efendim rakip vurmuş üst direkten dönmüş. iyi de ilk maçta bizim 3 topumuz direğe vurdu avuta gitti. baros’un üst direkten topundan bahsetmiyorum bile. niye? başka bir seviye be abicim. baros’un topu gol olsaydı belki de saraçoğlu’nda ışıklar söndürülüp şampiyonluk kupası alınmayacaktı, her şeyde bir hayır var.
karabük maçı unutuldu mu? elbette. başka bir seviyeden bahsediyoruz yahu. karar organıyız diyenler bu geceki hakemi görselerdi ne derdi acaba? neyse, başka seviye diyoruz ya, yeter onlara.
sondan bir önceki söz: senelerce orta saha oynayınca her topu isteyen, gol kaçıran santraforlara karşı önyargı geliştirmişim belli oldu. burak yılmaz atıyor usta. keşke hem atan hem de attıran, sıra dışı santraforlardan olsa.
son söz : manchester, kollayamadı !
*
