73
bunların bir kısmı iflah olmaz derecede romantiktir. sanırlar ki dünya eski dünya, taraftarlık eski taraftarlık.
daha önceden de söylediğimiz gibi artık klasik taraftarlık anlayışı bitmiştir. takıma can-ı gönülden bağlı olma, onun uğruna öleceğini iddia etmeler filan. bunların hikaye olduğu artık su götürmez bir gerçek. kimse bir futbol takımı için ölmez, ölmesin de zaten. ne gerek var.
taraftarlık misyonu artık renkleri uğruna kavga etmek, yer kapmak için geceden sabahlamak ya da tribünlerde daha çok ses çıkarmak filan değil. bunlar dünyanın bütün tribünlerinden, * yavaş yavaş yok olan şeylerdir. en çok biz bağırıyoruuz, aman ne iyi. ne katkın var takıma. sıfır.
endüstriyel futbolun getirmiş olduğu bazı güzellikler sayesinde artık daha güzel ortamlarda, daha modern stadlarda, daha medeni şartlarda kulubümüzün takımlarını destekleme fırsatımız oluyor. daha çok ürün, daha çeşitli hizmet kanalları vasıtasıyla hem alternatiflerimiz ve lüküsümüz arttı hem de kulubümüzle iletişimimiz daha da güçlendi. artık selin önüne barikat kurmanın bir anlamı yok. endüstriyel futbolun gerekleri neyse buna biran önce adapte olmalıyız. yoksa rakiplerimizin gerisinde kalmaya mahkum olacağız.
bu gereklerin en başında kulubüne maddi anlamda katkı sağlamak gelmeli artık. bırakın bağırıp çağırmayı, takımımızı gönülden seviyoruz, gönülden bağlıyız, aşığız, aşkın da tarifi yoktur muhabbetlerini. aşkın tarifi var: kulubüne kaç tl katkı sağladın?
sen cebinden 10 tl bile harcamamışsan, gidip store'dan bir şapka bile almamışsan, ve yine söylüyorum en basitinden bir galatasaray dergisine abone olmamışsan, yerler senin büyük taraftarlığını. bunlar hikaye, geçeceksiniz. twitter'da tt kasmak, orada burada ben böyle cimbomluyum, şöyle taraftarım demekle olmuyor artık.
kulubüne para kazandıracaksın. bu kadar basit yahu.
burada tabi ki imkanı olmayan insanları olayın içine dahil etmiyorum, öğrenciler filan. ki bence bu da hikaye, bilinç sahibi bir insan 20 tl bulup bi ürün alır bir sene boyunca. adamlar günde bir paket sigara içiyor, tişört al diyince öğrenciyiz ağbi paramız mı var?
velhasıl-ı kelam bilinç, bilinç, bilinç. artık bu saatten sonra hala korsan ürün kullanan, kulube katkı sağlamayan insanlar kendine taraftarım demesin, değiller çünkü.
daha önceden de söylediğimiz gibi artık klasik taraftarlık anlayışı bitmiştir. takıma can-ı gönülden bağlı olma, onun uğruna öleceğini iddia etmeler filan. bunların hikaye olduğu artık su götürmez bir gerçek. kimse bir futbol takımı için ölmez, ölmesin de zaten. ne gerek var.
taraftarlık misyonu artık renkleri uğruna kavga etmek, yer kapmak için geceden sabahlamak ya da tribünlerde daha çok ses çıkarmak filan değil. bunlar dünyanın bütün tribünlerinden, * yavaş yavaş yok olan şeylerdir. en çok biz bağırıyoruuz, aman ne iyi. ne katkın var takıma. sıfır.
endüstriyel futbolun getirmiş olduğu bazı güzellikler sayesinde artık daha güzel ortamlarda, daha modern stadlarda, daha medeni şartlarda kulubümüzün takımlarını destekleme fırsatımız oluyor. daha çok ürün, daha çeşitli hizmet kanalları vasıtasıyla hem alternatiflerimiz ve lüküsümüz arttı hem de kulubümüzle iletişimimiz daha da güçlendi. artık selin önüne barikat kurmanın bir anlamı yok. endüstriyel futbolun gerekleri neyse buna biran önce adapte olmalıyız. yoksa rakiplerimizin gerisinde kalmaya mahkum olacağız.
bu gereklerin en başında kulubüne maddi anlamda katkı sağlamak gelmeli artık. bırakın bağırıp çağırmayı, takımımızı gönülden seviyoruz, gönülden bağlıyız, aşığız, aşkın da tarifi yoktur muhabbetlerini. aşkın tarifi var: kulubüne kaç tl katkı sağladın?
sen cebinden 10 tl bile harcamamışsan, gidip store'dan bir şapka bile almamışsan, ve yine söylüyorum en basitinden bir galatasaray dergisine abone olmamışsan, yerler senin büyük taraftarlığını. bunlar hikaye, geçeceksiniz. twitter'da tt kasmak, orada burada ben böyle cimbomluyum, şöyle taraftarım demekle olmuyor artık.
kulubüne para kazandıracaksın. bu kadar basit yahu.
burada tabi ki imkanı olmayan insanları olayın içine dahil etmiyorum, öğrenciler filan. ki bence bu da hikaye, bilinç sahibi bir insan 20 tl bulup bi ürün alır bir sene boyunca. adamlar günde bir paket sigara içiyor, tişört al diyince öğrenciyiz ağbi paramız mı var?
velhasıl-ı kelam bilinç, bilinç, bilinç. artık bu saatten sonra hala korsan ürün kullanan, kulube katkı sağlamayan insanlar kendine taraftarım demesin, değiller çünkü.
