13
insanı gayet ehlileştirebilen, yeri geldiğinde empati yapma olanağı veren, gayet de keyifli olabilen hadisedir. tabii ki her galatasaraylı için bu derece pozitif bir olay olmaz, tıpkı her fenerbahçeli ile bu arkadaşlığın güzel yaşanamayacağı gibi. karşılıklı olarak az biraz karşınızdakine saygı duyup tahammül edebiliyorsanız kişiye çok şey katabilir aslında. yeri geldiğinde fenerbahçe'nin taktiğini masaya yatırabilmek, maçı takip edemeyen arkadaşına fenerbahçe maçından dakika skor aktarabilmek, atıyorum mor forma ile ilgili çekingelerini söylediğin zaman mor inek esprisinden ziyade her takımın rengiyle güzel olduğuna dair bir yorum ve destek almak ya da 6-0 biten netanya maçının ardından cep telefonunda "tüh be, 10 olmadı:)" şeklinde bir mesajla karşılaşmak dakikalarca sürebilen "biz daha büyüğüz" temalı sonuçsuz tartışmalar, gün geçtikçe çekilmez hale gelen atışmalar ve benzeri tantanaların yanında adeta bir terapi gibidir. her gün biraz daha düşürülen ezeli rekabetin güzelliğini ve keyfini yaşayabilmek, rakipte olan herşey rezil bizdeki herşey süper mantıklı eleştirilerin uzağında yorumlar yapabilmek/dinlemek, herşeyden önce karşı tarafın da aslında insan olduğunu anlayabilmek adına son derece önemli bir fırsattır.
1
maalesef ki en yakın arkadaşımı fenerbahçelidir. fair play bi dostluğumuz var. rijkaard, baros, kewell transferlerini türk futbolu adına iyi olarak nitelendiren, en azından bana boyle soyleyen bir fenerbahçeli. aslında herkesin boyle bir dostu olmalı diyebileceğim bir insan. lakin bazen aramızda garip muhabbetler dönebiliyor.
örnek:
fbli arkadas: oğlum senin gibi okumuş görmüş geçirmiş bilgili yakışıklı karizmatik biri nasıl galatasaraylı olur lan?
ben: öyle oldugum için galatasaraylıyım zaten. peki sen bu kadar okumus gormus gecirmiş bilgilisin nasıl fenerlisin?
fbli arkadas: pederden be kanka.
cidden herkesin o kadar iyi bir dostu arkadasi olmasini isterim ama bazen fenerli olması can sıkıcı oluyor.
peşinen edit: yakısikli ve karizmatiği benim eklemiş olabilme ihtimalim var gibi.
44
hayatımın 2/3 ile antepte yaşadım, 1/3üile de ankara'da. antepte liseden ve hala en yakın arkadaşlarım olan ikisi fenerliydi, ankara'da da iki tane çok yakın arkadaşım var. birisi zaten burada yazar darkness,diğeride 8 yıllık kader ortağım, yurt arkadaşım, ev arkadaşım.
o yüzden şahsen ben iyi bilirim fenerli arkadaş sahibi olmayı. hatta bu hayatta evlenmek istediğim sadece bi kız var. o da fenerli. tabiki onlarda benim kadar olmasa da fanatik. amaberaber hem fenerin hem galatasaray'ın maçlarını izleriz. onlar beni kızdırır, ben onları. kırmadan gayet güzelce şakalaşırız. herşey nasıl çift taraflıysa, insan olduktan sonra, gerçek harbi dost olduktan sonra fenerliymiş başka takımlıymış fark etmiyor. insanlar birine değer verince onu kırmamak için kendinden ödün veriyor doğal olarak. bunda da hiç gocunma olmuyor. çünkü onların da sana aynını yapacaklarını bildikten sonra, fedakarlık kolaydır. insan gibi insan olduktan sonra fenerlisi cimbomlusu felan çok önemli değil.
