(bkz:
we fucking played great the whole season)
sadece şu söyledikleri, alnından süzülen kan, iki savunmacının arasından sakat, sakat skor yapmaya çalıştığı pozisyon ve emre çolak'ı umarsızca ittiği gol sevinci aklıma geliyor. elmander anaokulu'nda aşık olduğum öğretmen gibi, ne bileyim sabah dolabı açtığında karşında bir baton pasta, bir litre kola bulmak gibiydi. şimdi o öğretmen ölmüş, dolabı açtığımda ise dondurma kabında biber dolması bulmuş gibi hissediyorum.
felipe melo ile birlikte galatasaray'dan ayrıldığında beni ağlatan bir futbolcudur hatta futbolcudan önce bir insandır. harika bir insandır ulu johan.