• 1
    --- alinti ---

    6 şubat 1992’de doğdu. hamilelik sürecinde amniyo testi yapılmadığı için, ailesi down sendromlu doğacağını bilmiyordu. doğumun ertesinde, aile dostu doktor, durducan'ın down sendromlu doğduğunu üç ay açıklayamadı. durumu sadece durducan'ın doktor halası biliyordu. ama o da ağabeyine ve yengesine bunu anlatacak cesareti bulamadı.
    üç ayın sonunda durducan'la doktora giden sevim nevruz, dna testinin ardından oğlunun down sendromlu olduğu gerçeğini öğrendi. ahmet nevruz, oğlunun hastalığını ancak altı ayda kabullenebildi. aile, bundan sora durducan'ın en iyi şekilde yetişmesi için neler yapabileceğini araştırmaya, en iyi geleceği hazırlamaya çalıştı.
    doktorlar, destek olduğu söylenen, koyunlardan sıvı alınarak üretilen tanesi 1000 dolarlık aşılara asla izin vermedi. "sevgi ve eğitim. başka yolunuz yok" dediler. öneri, durducan'a bir kardeş gelmesiydi. bu sırada birce doğdu.
    sevim nevruz, oğlunun eğitimi uğruna, doktora yapmaktan vazgeçti. iki yıl, hiç evden çıkmadı. durducan bebekken bakımı 12 saat sürüyordu. annesinin bir göğsünü bir saatte emebiliyordu. kardeşi birce 10 aylıkken yürüdü. durducan 18 aylıkken yürüyebildi, 3.5 yaşında konuşmaya başladı. annesi ve babası ona su sözcüğünü öğretmek için yüzlerce kez "su" diyordu. annesi sevim nevruz'a göre, birlikte büyüdüğü kardeşi birce'nin durducan'a katkısı çok oldu.
    durducan dört yaşında kreşe başladı. ilkokula başlama zamanı geldiğinde, doktorlar normal okula gitmesini tavsiye etti. evet, down sendromlu çocuklar geç öğreniyorlardı, zor öğreniyorlardı ama öğreniyorlardı. durducan, özel okulda bir yıl hazırlık sınıfına devam etti. birinci sınıfa başlayacağı yıl okul, diğer velilerin baskısını gerekçe göstererek durducan'ı kabul etmedi.
    yeni açılan bursa koç ilköğretim okulu'na ilk kaydolanlardan biri durducan'dı. belki daha geç gitseler, okul durducan'ı kabul etmeyecekti. her ne kadar kaynaştırma dense de hiç kimse çocuğunun, özürlü çocukla birlikte okumasını istemiyordu. başlangıçta tedirgin olanlar zamanla durducan'a alıştı. o da ilköğretim okulunu yıl kaybetmeden bitirdi. mezuniyetinde öğretmenleri, diğer veliler "keşke herkes durducan gibi olsa" diyordu.
    yalnız önemli bir sorun daha vardı: arkadaşı yok denecek kadar azdı durducan'ın. ailesi, bu sorunu sporla aşmayı denedi. spor dallarına yatkınlığı araştırıldı. down sendromlular, bireysel sporlarda daha başarılıydı. durducan altı yaşında yüzmeye başladı. kardeşi birce'yle birlikte yüzme dersi aldı. genç sporcu önce bursa'daki il yarışlarına katıldı. sonra denizli, antalya, konya, edirne'deki bölgesel yarışlara. ardından türkiye şampiyonaları geldi. sırasıyla marmara ve türkiye şampiyonluklarına adını yazdırdı. yüzdüğü derecelere bakınca neredeyse türkiye'de rakibi yoktu. bu sayede uluslararası alana çıktı. geçen yıl roma'daki avrupa yaz oyunları'nda 50 metre sırtüstünde ve 50 metre serbestte gümüş madalya kazandı.

    --- alinti ---
    hürriyet.com

    down sendromlu durducan nevruz çin'in şanghay kentindeki 12. özel olimpiyatlar dünya yaz oyunları'nda yüzmede 100 metre serbestte 1 dakika 25 saniyeyle gümüş, 100 metre sırtüstünde 1 dakika 48.63 saniyeli dereceyle altın madalyanın sahibi oldu, 200 metre serbestte de şampiyonluğu kimseye kaptırmadı. *
    not: sözkonusu haber-başlık uzun süredir sözlük'e yazmadığım için içimde ukte idi.
App Store'dan indirin Google Play'den alın