2 mart 2011 galatasaray gaziantepspor maçı'nda yuhalanan oyuncumuzdur.
stadın açılışında hatırlarsanız çok ses getiren bir protesto olmuştu. herkes protestonun demokratik bir hak olduğunu, bunu kızanların akıl sağlığından şüphe edilmesi gerektiği konusunda bağrındı, yazdı durdu.
şimdi maçta oyundan çıkarken yuhalanan oyuncuyu beğenmek ve sahip çıkmak nasıl demokratik bir hak ise, onu yuhalamak da öyledir. bu maçta ayhan akman'ı yuhalayan insanların galatasaraylılıklarını sorgulamak, buna şiddetle karşı çıkmak, açılış sonrası başbakanın ve başkanın açıklamalarından farklı değildir.
ben şahsen yuhalamadım. yanımdaki yuhaladı, arkamdaki, önümdeki... ancak günah keçisi ilan edilmek, ayhanı tek suçlu görmek değildi bu yuhalamanın tek sebebi. içinde bulunulan durum, koskoca camianın hali.. hepsine rağmen o soğukta gelmiş oraya taraftar. gol bekliyor, mücadele bekliyor ve bu sezon belki de ilk kez bu kadar konsantre olarak sonuç görmek istiyor.
sahada çok kötü oynayan bir ayhan var. değişiklik doğru, hatta geç kalmış. o dakika eminim hepiniz ayhanın oyundan çıkmasını istiyordunuz. taraftar sırf yıllarını verdi diye alkışlamaz orada, destek olmaz. çünkü taraftır, galatasaray için ordadır. ve çok sevdiği galatasaray çok kötü durumdadır.
yıllarını verdi ayhan bu takıma. kimse bunu inkar etmiyor. iyi de, aşkımız formaya sizlere değil diye bağırmadık mı? o forma kutsaldır, nasip olmaz herkese demedik mi? o zaman neymiş? tek gerçek galatasaraymış.
emek verene hadi git şimdi denilsin demiyorum. vefa elbette çok önemli ve insani bir vasıf. ancak eğer aslolan galatasaray ise, o zaman galatasaraya fayda sağlayamayan oyuncular çekilmeli veya çekilmeleri istenmeli.
derseniz ki, ayhan; ''ben ne olursa olsun oynamalıyım, kötü olsam da oynatın beni'' demiyor, görev verilince elinden geleni yapıyor, kabul ederim. ama kötü oynuyor ise protesto edilmesini kabul edememek bazı değerleri galatasarayın önüne koymak demek olur.
